domestic goddess

Gijs had heel duidelijke culinaire wensen voor vandaag. Pizza moest het zijn, pizza met worst. Zelf uitgekozen dus, die salami-pizza, en ook zelf het toetje geselecteerd. Hij wees een klein bakje chocoladevla aan in het schap, maar toen ik hem aanduidde dat er ook literpakken van bestonden, begon hij helemaal te glimmen.

Chocola ('Toogola') is Het op het moment. Zal wel iets genetisch aan zitten. Toen ik vroeg wat voor taart het moest worden, aarzelde hij ook geen moment dus hebben we samen de Nigella Lawson store cupboard chocolate cake gemaakt vanmiddag. De makkelijkste cake ooit:

Half pakje boter smelten, 100 gram pure chocolade in stukken erdoor roeren en het vuur uitdoen. In een kom 2 grote eieren losroeren met een snufje zout, 150 gram witte basterd erdoor en een potje sinaasappelmarmelade. Door het chocomengsel roeren en 150 gram zelfrijzend bakmeel erdoor zeven en goed mengen. In ingevette springvorm van 22 cm, 50 minuten op 180 graden in de oven. Klaar. Eitje. Gijs heeft twee stukken op, Elise en ik elk een, en Mark zit nu volgens mij de rest op te eten beneden.

hoed

De verjaardagskroon was een hit, want door dit stukje mama-fröbel kon iedereen zien dat Gijs jarig was. Hij werd dus, tot zijn eigen tevredenheid, de hele dag gefeliciteerd en soms zelfs toegezongen. Het begon al op Elises school met de BSO leidster en Elises meester, het ging verder met de meneer bij de garage, die hem meteen koekjes aanbood en van wie hij op de werkvloer mocht gaan kijken. Daarna kreeg hij een banaan van de groentenman in de Albert Heijn en tussendoor vroeg iedereen ''zo, jij bent zeker jarig?' en 'word je al drie?!'. Kortom: Gijs was in zijn nopjes.

uitpakken

Kado's uitpakken is natuurlijk een prachtig privilege. Elise hield zich wonderwel, was niet jaloers en wel zeer geduldig. Eerst waren er kaarten, en tekeningen van de buurkinderen. Toen een pakje van Granny:














Een boek! Gijs ging onmiddellijk lezen.













Vervolgens een groot pak dat Elise zelf had uitgekozen in de speelgoedwinkel. Er zat een mooi viaduct voor Gijs' Duplotrein in, dat al uitgebreid getest is. En tenslotte het niet-ingepakte want véél te grote kado van ons: een zebra zitzak.

groot!

Drie jaar.

Gijs moest er zelf van zuchten - een hele leeftijd. Hoewel hij nietsvermoedend wakker werd (gisteren dacht hij dat het nog drie náchtjes duurde), was hem al snel duidelijk dat het echte feest vandaag was. Allereerst mochten de nieuwe, uit Canada meegenomen kleren aan en gingen we naar 'temeje' waar de slingers bewonderd konden worden. Het begin van een lange feestelijke dag, waarvan het feestvarken nu ligt uit te rusten in zijn nieuwe bed.