dinsdag 15 april 2008

le-zen

Aan de ontbijttafel leest Elise woorden van een sticker die op de margarine zat.
'Dat. Hier staat 'dat', mama.'
Twee happen pindakaas later.
'Her-se-nen. Ja logisch, staat een plaatje bij van hersenen.'
Gijs kijkt het eens aandachtig aan en verklaart dan:
'Ik kan ook lezen.'
'O ja?' zeg ik, en wijs op de woorden Blue Band, '...lees eens, wat staat hier?'
Gijs trekt een serieus gezicht en zegt, wijzend op het doosje:
'Bo-ter.'
Mochten ze willen, daar bij Unilever.

hotdog-omwenteling

Ik moet eerlijk bekennen dat ik mensen die claimen geen supermarktbrood te kunnen eten, altijd een beetje snobistisch heb gevonden. Niks mis met een halfje sesamvolkoren van Appie. Maar omdat er altijd gelegenheid is om jezelf te verbreden, en ik sinds de introductie van de trostomaat ook zelden meer een pomodoro ordinario aanschaf, behoudens in het tomaattopseizoen, besloot ik me vandaag toch eens te wagen aan echt brood. Elke dag is een goede dag om je leven te veranderen en een omwenteling teweeg te brengen. Ergens halverwege de dag stapte ik over mijn vooroordelen heen, liep binnen bij een mij warm aanbevolen bakker en bestelde een paar halfjes van verschillende volkorens.
Naast mij was een klant druk doende zich tegen de dame achter de toonbank te beklagen over Het Leven in Het Algemeen. Toen hij klaar was met zijn opsomming, zei hij: 'Doe maar twee worstenbroodjes - voor de hond.'
Worstenbroodjes -prachtige traditioneel gebakken Brabantse worstenbroodjes van 1 euro 60 het stuk - voor de hond? Mijn vooroordeel dat warmebakkerbezoekers decadente snobs zijn, was acuut weer terug. Tot nog toe was het enige verband dat ik zag tussen worst, honden en broodjes de hotdog. Misschien dat mijn leven nog wel verandert door de overrompelende kwaliteit van ambachtelijk brood.