vrijdag 26 november 2010

gebaren

Iedere Assembly begint met de woorden 'Good afternoon everybody, good afternoon, friends.' Die woorden worden niet alleen gesproken, maar ook door de hele school in gebarentaal gedaan. Gijs wilde graag weten of die gebaren in alle talen hetzelfde zijn. Gelukkig kennen wij een echte gebarentolk. Daarom maakten we voor haar dit filmpje:



En natuurlijk was Gijs heel blij toen meteen de volgende dag al antwoord op zijn vraag kwam.



Dat onthield hij heel goed. En bij de eerstvolgende Assembly gebaarde de hele school weer "Good afternoon everybody. Good afternoon, friends.'. En Gijs? Gijs gebaarde: "Goedemiddag allemaal, goedemiddag, vrienden!".

maandag 22 november 2010

Bericht uit Bath

Elise kreeg een dag of 10 geleden een hele stapel brieven van haar klasgenoten uit haar NL groep 5/6. Vol met leuke vragen, dus we hebben een antwoord voor ze gemaakt. Uiteraard in videovorm.

paint it black

Vanochtend kwam ik de straat in lopen toen er een bestellertje van een schildersbedrijf voor de deur stopte. Vaak moeten die weten waar de ingang van de parkeerplaats van Fitzroy House is, dus ik wees al bijna naar de poort twee huizen verder. Maar nee, de heren vroegen "Do you live here?"

"Ehm, ja." IEKS! Ze kwamen voor dit hoogst hulpbehoevende pandje!

Dat er dringend eea moest gebeuren aan Serieus Onderhoud was al duidelijk zelfs voordat we kwamen. In de inventory lists stond al genoteerd dat het buitenschilderwerk in Hoogst Deplorabele Staat verkeerde. Dus de mannen togen aan de slag, na een white coffee genuttigd te hebben. De ene nam de voordeur onder handen, de ander de French windows.

Waar -oeps- het houtwerk wel zo dramatisch verrot was dat het zich bij aanraking fluks op het balkonnetje stortte Nu hebben wij dus een halve deur. Die wordt overmorgen gerepareerd door Kevin de timmerman. Hoewel ik liever Bob de Vouwer over de vloer heb (die kan dan nog iets leuks origamiejen voor in je kerstboom en maakt minder zooi), is het wel prettig dat het deze week gebeurt, voordat de sneeuwpleuris ook hier uitbreekt.

vrijdag 19 november 2010

Mr. and Mrs. P

Het huwelijk van Ben en Caroline.

wetenschap

Gijs doet een experiment en legt uit wat er allemaal gebeurt.

dinsdag 16 november 2010

zware lunch

Onderweg naar huis vroeg ik aan Elise wat ze voor school meal kreeg vandaag.

"Iets dat ik heel lekker vind!" zei Elise enthousiast. "Gravity!"

Ik moest even diep denken. Cottage pie with gravy, verklaarde het menu op het prikbord.

maandag 15 november 2010

Strijken

Behalve gewone muziekles - met zingen enzo - heeft Elises klas ook viool-en-celloles. Zo gaat dat, met een hele klas:

Lezen

We vonden dat het tijd werd om vast te leggen hoe er momenteel wordt gelezen. Als document voor later. Hoe we gaan vastleggen hoe spontaan gesproken Engels klinkt, weet ik nog niet, maar dit is alvast het voorgelezen Engels (en, in het geval van Gijs, die beide tegelijk leert, ook Nederlands). Geen mooi afgewerkte video overigens, gewoon wat ruw materiaal.

zondag 14 november 2010

Sheep, sheep ...is there anything more to life than sheep?

Onder de douche wordt HARD gezongen:

"...King David wa-hassss a shepherd boy
at night he used to keep
a watchful eye over all his sheep..."

Gijs had vanmorgen vriendschappelijke wedstrijden van rugby, en kwam modderig, doorweekt en koud thuis. Hoewel hij claimde dat dat Best Gewoon Over Zou Gaan als hij eenmaal binnen was, wilde hij toch best onder de douche uiteindelijk.

Wegens pleut-weer kon ik de camera meteen weer mee naar huis nemen, daarvoor regende het echt te hard. De iPhone kan gelukkig goed tegen prutsweer. En Gijs-de-rugbyer ook.

vrijdag 12 november 2010

Holburne Challenge

Het museum aan het einde van de straat hierachter heet het Holburne. Ik was er nog nooit geweest, 12 jaar geleden niet just because, twee jaar geleden niet omdat het toen al dicht was voor renovatie en sinds we hier wonen niet omdat het nog steeds dicht is voor renovatie. Maar: het einde is in zicht. De builders schijnen vandaag hun biezen gepakt te hebben. Dat leerde ik uit de lokale media, ongeveer op het moment dat mijn telefoon ging. Het was de school, dus ik verwachtte (met nog 2,5 uur schooldag te gaan) dat of Elise of Gijs misschien ziek zou zijn. Maar de andere kant vroeg of het misschien mogelijk zou zijn dat ik ze wat eerder zou ophalen en dan met wat andere leerlingen deel zou nemen aan een fotoshoot, in het museum.

Eenmaal daar gekomen bleek het vol te lopen met bobo's en bobo-ettes. Inclusief de Chairman of the Council (in het geval van Bath is dat een Chairwoman en nog wel een LibDem ook), minstens 4 stoere Bath Rugby teamleden van twee-bij-twee meter, een hele reeks patrons en andere museumbelangrijkheden, museumdirecteur Xa Sturgis, bij ons niet onbekend omdat hij op dezelfde pagina als Elise in de krant verscheen, en Sir Peter Blake. Die laatste is ondermeer beroemd omdat hij het ontwerp maakte voor de hoes van het Beatles album "Sgt Pepper's". Die opstelling werd vandaag ge-re-enact, met toepasselijke kleding en maskers om figuren van de schilderijen uit de collectie van het museum uit te beelden.


vrijdag 5 november 2010

Guy Fawkes 2010

donderdag 4 november 2010

kijk in de klas

chocolate orange


Toen ik zelf een jaar of 12 was, sloeg Adrian Mole in als een bom. Vooral van de eerste twee boeken leerde ik heel veel Britse cultuurverschijnselen kennen, al was ik zelf op dat moment nog nooit in de UK geweest. Mijn Eerste UK Ervaring was pas een paar jaar later en bestond uit een bliksembezoek aan het van elke charme verstoken haventerrein van Harwich, samen met wat vrienden van de middelbare school op een 'cruise' die bestond uit twee dagen op een ferry met disco, casino en bar en anderhalf uur op Engelse bodem. Net genoeg tijd om fish&chips te eten.

Adrian Mole kocht in de kersttijd steevast chocolate oranges voor de vrouwelijke leden van zijn familie- en vriendenkring. Diezelfde chocolate oranges staan nu in immense stapels in iedere winkel - vooral in winkels die voor het overige weinig met voedingswaren van doen hebben. Vandaag stond ik in de W.H. Smith voor de kersteditie van Olive en een verse Bath Chronicle. Normaalgesproken loop je in een rechte lijn naar de kassa, dit keer werd de nietsvermoedende bezoeker tussen twee muren van opgestapelde doosjes chocolate oranges door gesandwiched.

Ze zien er niet aantrekkelijk uit, dat wil zeggen, ze zien eruit alsof er betere chocolade verkrijgbaar is. Een goeie reep Black&Decker mint, gember of sour cherry bijvoorbeeld. Wel zijn ze in steeds spannender varianten verkrijgbaar. De gewone blauw-met-oranje melkvariant is er maar 1, er is tegenwoordig ook puur, mint, coloured, wit en popping candy - vooral die laatste klinkt afschrikwekkend. Beetje Monty-Python-crunchy-frog-achtig. En toch, in het kader van Britse cultuuruitingen, zou ik er eens een moeten kopen. Net als een pickled egg. Moet ik ook nog steeds eens proberen, ongeveer 20 jaar nadat ik voor het eerst in Engeland belandde.

woensdag 3 november 2010

het spannendste wintereten

De supermarkt ligt vol met wintereten. In Nederland is de Goedheiligman nog niet gepasseerd, dus daar zag ik vooral pepernoten en kleutertaai, maar hier staat, sinds we weer verlost zijn van alle Halloweenschedelkoekjes en pompoenchocolaatjes, alleen Guy Fawkes nog in de weg van een lange en huiselijke decembermaand. Daarom zijn de inkopers vast los gegaan op het betere Kerstwerk. Trommels vol koekjes, dozen vol kerstpuddingen, chocolaatjes, wijnen en kaas, vanalles is nú al klaar voor... over meer dan 7 weken.

Ik heb me nog niet tot mince pies of cranberry sauce laten verleiden. Wel was ik bijna gevallen voor de 'kool van de maand'. Jawel dames en heren, Waitrose heeft namelijk een kool van de maand. En de maandkool was 'purple head cabbage', een spannend uitziende, beetje puntige, gesloten kool waarvan het gladde blad onderaan groen was en bovenaan donkerpaars. Verleidelijk. Maar dan. Dan Sainsbury's. Die hebben geen kool van de maand. Die hebben een Geheim wapen.

Spruitjes.

En niet gewoon in een zakkie gesealed, nee, spruitjes AAN DE STRONK. Gewoon een stronk met Brusselse minikooltjes, keurig gerangschikt in hun natuurlijke habitat! Plukhetzelf-spruitjes! Ik val nog steeds van de ene verbazing in de andere hier in dit land.

helaas, HEMA

HEMA maakte een prachtige serie meisjesmaillots. Streepjes, stippen en een echte Argyle ruit, in zwart, grijs en wit. Precies de toegestane kleuren voor de onderste helft van het schooluniform, dacht ik zo. Elise had gisteren de Argyle maillot aan onder haar grijze rokje. Maar helaas, HEMA. Schooluniformkleding biedt dan weliswaar enige vrijheid (legging, panty, maillot, rok, broek of overgooier), het moet wel plain zijn, zo vertelde juf B. Jammer dus.

in de herhaling

De omroepen doen het elk jaar weer, voor tenminste eenderde van hun zendtijd: herhalingen uitzenden. We zijn al twee jaar kabelloos, maar dat zal vast niet veranderd zijn. Zomers worden gevuld met ouwe koek en ingekochte massaproducties. De reden daarachter is vast dat er toch niemand kijkt of dat de programmeerders zélf drie weken op een Franse camping op een wiebelig canvas stoeltje willen zitten en sudoku's oplossen met een Mepal bekertje Dubbelfris onder handbereik.
Hier is het meer het omgekeerde. 't Is tamelijk druk, genoeg te doen voor zowel werk als thuisfront. Ik zou dus wat herhalingen kunnen uitzenden, maar mijn volledige uitzendinggemist archief staat hieronder. Zelfs I am Sulis herhaal ik niet, dat wordt vanzelf al gedaan door de organisatie van de wedstrijd waarvoor ik de film maakte. Met een nog onbekend aantal anderen is de video geshortlist voor vertoning in de bioscoop over twee weken. Wie weet wat daar nog van komt.