zaterdag 19 januari 2008

slimmer

Ik legde Elise de volgende vraag voor:
'Als jij een zak chips en een zak sinaasappelen in een boodschappenkratje moet pakken, welke doe je dan onder en welke boven?'
Elise antwoordde: de sinaasappels onder en de chips boven. En toen ik vroeg waarom, zei ze dat anders de chips 'helemaal plat en kleine stukjes' zouden worden.

Elise is een stuk slimmer dan sommige orderpickers bij albert...

checklist

klaar: appelnotentaart
klaar: rode dhal
klaar: tamatal murgh, curry met kip, tomaat en ui

half klaar: banoffee pie
half klaar: groentencurry

nog niet klaar: chocoladetaart
nog niet klaar: eieren in een zachte gele kokoscurry
nog niet klaar: komkommerraita

komt morgen wel: heel veel pappadums
komt morgen wel: heel veel rijst

weer

Als ik naar links naar buiten kijk, zie ik woeste slagregen door de straat waaien.
Als ik naar rechts naar buiten kijk, zie ik Gijs op een krat staan. Hij probeert de tuinslang af te rollen en vermaakt zich kostelijk. Hij staat net uit de wind, achter de schuur, en kijkt naar een helikopter die kennelijk boven Eindhoven vliegt. Het weer deert hem totaal niet. Hij wilde zelfs met zijn sandalen naar buiten (dat heb ik overigens wel gevetood). Gijs geniet.

het vermogen tot herhaling

Wat is dat toch, dat kinderen zo dol zijn op herhaling? Gijs en Elise kijken naar MegaMindy, het zoveelste Studio100 vehikel, dat na Samson en Gert heel wel te pruimen is overigens. Maar zo'n twee minuten in het verhaal realiseer ik me dat ik deze al minimaal één keer voorbij heb horen komen. Dat deert ze echter totaal niet. Gijs kijkt ook rustig 30 keer dezelfde Bob de Bouwer en de dertigste keer misschien met nog wel meer plezier dan de eerste.

Mark en ik keken onlangs bij uitzondering voor de tweede keer een aflevering van CSI en dat is toch wel ...duf ...in a way. Kennelijk verlies je ergens onderweg het vermogen tot herhaling, en moet je steeds maar opnieuw geamuseerd worden met weer nieuwe dingen.