dinsdag 10 juni 2008

gestippeld

Ik weet heel zeker dat Gijs er nog egaal uitzag toen ik hem zondagavond welterusten zei. Gisterenavond lag er een wakker en zeer gestippeld jongetje in bed. Hij begroette mij met de mededeling 'Ik ben wakker mama - en ik heb de waterpokken!'. En dat was dan dat. Het verklaart zijn onrustige gedrag van dit weekend, en behoudens wat verhoging lijkt hij verder niet al te ziek te zijn. Inmiddels staat hij tevreden te bouwen aan zijn houten meccano. Gestippeld en al.

et hop!

Zo snel gaat dat, in de Fokkertjes van VLM. 's Ochtends om half negen het kantoor van je klant in Londen binnenlopen, 's avonds om 6 uur weer aansluiten in de file op de A4 bij Hoofddorp. Voor dat ene interview moest ik wel op een goddeloos tijdstip mijn bed uit, maar ik werd niet eens wakker van de wekker. Al voordat die om 3.15 af ging, hoorde ik Gijs rondscharrelen, het licht aan knippen en naar de badkamer schuiven. Toen ik daar binnen liep, stond hij glaasjes water te tanken. Hij kon weer naar bed, ik naar een totaal fileloze A2.

In Londen was het nog warmer dan in Nederland, zeker als je met wat extra hardware rondloopt. Heel veel tijd hadden we niet, net na drieën was de retourvlucht alweer, en ondanks online inchecken is het toch raadzaam om veel tijd te nemen op de luchthaven. Dat bleek maar weer toen bij de handbagege controle zoveel snoeren en stekkers te zien waren in mijn tas, dat álles eruit moest, en alle apparatuur aangezet. Uiteindelijk vertrokken we van het mini-taludje van Londen City, waar de kleine kistjes op enkele tientallen meters afstand van je landen en opstijgen, zonder enige vertraging.