maandag 27 augustus 2007

plaatjes (2)

Van alle mogelijke gebeurtenissen in je leven houd je bepaalde plaatjes heel scherp voor ogen. Soms zijn dat niet eens de meest cruciale momenten of de meest logische afspiegelingen van de gebeurtenis. Het is me vaak een raadsel waarom juist dát beeld het meeste blijft, waarom sommige momenten in je geheugen vastgeprikt worden, en waarom je nou precies dát standpunt inneemt. Als ik zo eens een paar gebeurtenissen van de afgelopen jaren in gedachten naloop, horen bij elk ervan altijd een paar sterk aanwezige beelden. Hoe komt dat? Heb je beperkte plaats en wordt er gefilterd? Maar waarom dan juist díe plaatjes?

sprookje

De trein rijdt langs een meer. Doet-ie elke dag.
Het meer is zwart, erboven hangt een dunne nevel. De bomen om het meer heen worden goud verlicht door de lage ochtendzon. Boven de bomen een dunne streep lichtblauw en daar weer boven een zware, donkergrijze wolkenlucht.
't Is allemaal even fraai vanuit de trein. Ook het scheepvaartverkeer op de Waal, komend vanuit het Oosten. Grote boten, in donkere silhouetten met honderden uitsteeksels. Het water in beweging. De boten gaan traag, het water snel. Inmiddels is het licht geworden.