lekker

We eten een gekookt ei bij het ontbijt.
Ik strooi zout op mijn ei, dus dat willen Elise en Gijs ook.
'Mag ik ook díe zout?' vraagt Gijs, wijzend op de peper.
Mark strooit een klein beetje peper op het ei.
'Mmmmmmm!' zegt Gijs, tot onze verbazing.
'Die peper smaakt lekker zeg!'
We kijken elkaar aan.
'En die smaakt ook zoet...' gaat Gijs verder.
'En die is héél gezond!!'

opzooien

Elise en Gijs kijken weekendtv. Als ik beneden kom, zegt Gijs meteen 'Mag ik deze nog afkijken?' Ik zeg dat dat gerust mag, ik was namelijk van plan om weer naar boven te gaan. Waarop Elise dat even onderstreept: 'Ja, want jij kwam alleen maar koffie halen he mama, en nu ga jij weer naar boven he??!!'
Opzooien mam, superdoei!

macified

Eindelijk, eindelijk is het dan toch zover. Ik ben officieel Macified. Het heeft even geduurd. Als brugklasser had ik mijn eerste computerervaringen op een Apple, ik leerde programmeren op Apple, bouwde mijn eerste websites op Apple, mijn eerste werkgever had Apples als standaard. En toch ben ik verder 15 jaar lang een pc-windows-gebruiker geweest, gedicteerd door de omgeving van een ICT bedrijf. Thuis allang Macs, maar voor werk nog altijd Windows. Maar niet meer voor het videowerk. Sinds deze week is het officieel en zijn we over.
En donderdagavond was daar dan eindelijk mijn nieuwe MacBookPro. Wat een verademing. Hij is snel, mooi en alles werkt gewoon. Alles. Geen geneuzel met installeren en drivers en gepruts. Geen geknutsel in oneindige krochten van Windows. Gewoon, mooie, goed ontwikkelde software. Vergeleken bij Expose is de windows-lineup in Vista maar een tuttig probeerseltje. Vergeleken met Dashboard zijn de widgets in de balk bij Vista een slome energievreter. En vergeleken met deze luxe vroembak is die hagelnieuwe Windowslaptop van mijn werk een duf budgetdoosje, waar voor een windowsmachine al bedroevend weinig functionaliteit in zat, maar die nu helemaal mag gaan verstoffen.