overdosis

Hoe snel zouden kinderen een overdosis Sinterklaas hebben? Na een paar dagen milde voorpret keken Gijs en Elise vandaag naar de intocht op tv. Daarbij natuurlijk een paar taaipopjes wegkauwend. Even later gingen we met de fiets de stad in. In de bakfiets twee witte pietjes met rode pietenpetten die we voor de gelegenheid onder uit de verkleedmand hadden opgediept. In de stad zagen we warempel wéér Sinterklaas, in een koets op de Markt! Overal liepen zwarte pieten te dansen, voetballen of hoelahoepen. Overal sinterklaasmuziek. De kinderen hebben zich kostelijk vermaakt en de hele middag gegeten van pepernootjes en schuim die ze van de pieten kregen. Nu is Elise een tekening aan het maken voor in haar schoen. Gijs verkondigt intussen datgene wat hij al dagen roept, namelijk dat 'Sintertlaas mij een blauwe stoomtrein gaat brengen.'

Da's al met al een aardige dosis Sinterklaas voor één dag.

uitgespat

We zijn even naar Van Piere gereden. De internetwinkels zouden er naar mijn zin veel te lang over doen om mij een paar Murakami's te bezorgen, en al helemaal in de uitgaven van Vintage die ik wilde. Van Piere stelde niet teleur, die had vanalles. Het werden A Wild Sheep Chase en Hard-Boiled Wonderland and the End of the World. Daarnaast rende ik spontaan langs een heel recente Paul Theroux, uit 2007. En die bleek notabene over Mumbai te gaan! The Elephanta Suite. Uitstekend voor de 9 uur in het vliegtuig.

ontbijt (the sequel)

Ook vanochtend was het weer zelfontbijttijd. Dit keer hadden ze keurig geluisterd naar de instructie om houten borden te gebruiken. Ook had tenminste 50% van het gezelschap na afloop weer opgeruimd. Wel had men van de gelegenheid gebruik gemaakt om de voorraadkast te plunderen en het in hun ogen te karige aanbod van zoet beleg aan te vullen met stroop en hageltjes.













En dan resteert na zo'n ontbijt ongeveer dit, op Gijs' plekje.

met oma op de bank

moment

Voor alles is een goed moment. Een uitstekend moment om taaitaai, pepernoten, schuimpjes, marsepein en chocolade pieten in te slaan, is tijdens de intocht van de Goedheiligman op tv. Dan staat er tenminste niet allerlei volk op je vingers te kijken wat je in je winkelwagen laadt, hoeveel je afrekent en waar je het opbergt. Dus we zijn bijtijds voorzien.

pleemol

Bij de schattige kleine Playmobil doosjes die oma meebracht, zaten ook twee schattige kleine boekjes. Met Het Verdere Aanbod van Playmobil. Gijs en Elise hebben ze uitgespeld. 'Pleemol' oefent al generaties lang een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Gijs heeft besloten dat hij 'dees, deese én deese pleemol aan Sinterklaas gaat vragen'- het vliegtuig, de dierentuin en iets met veel hijskranengeweld. Elise is vooral gecharmeerd van het rozemeisjeskasteel met plastic prinsessen met véél bijlagendoosjes. Ook hier heb ik de verwachtingen wat teruggemanaged, ik weet niet of Sinterklaas dat soort dozen wel door de schoorsteen gepropt krijgt...

zo heerlijk Frank

De Volkskrant is mijn Vriend. Althans, in elk geval tot vanochtend toen mijn oog viel op een venijnig introotje in het Magazine over werkende ouders, inmiddels heroverweeg ik mijn vriendenkeuze. Maar goed, tot vanochtend in elk geval was de Volkskrant mijn Vriend. De Volkskrant heeft namelijk een 7-CD box in de aanbieding. De opera's van Frank Groothof. Van de selectie hadden we er maar één, namelijk Idomeneo. Alle andere zoek ik al lange tijd in de bakken van de beter gesorteerde CD-zaken, maar tevergeefs, ze zijn meestal niet meer leverbaar. Nu hebben we ze, en ze zijn allemaal even heerlijk Frank.