zondag 23 september 2007

kiezelpaadje

Elise is 's nachts net een grindpad. Ik heb nog nooit naast iemand geslapen die zó erg kan knarsen als zij. Thuis horen we haar vaak al vanaf de overkant van de overloop helemaal in ons bed knarsen. Als je in dezelfde kamer slaapt, is het helemaal niet aan te horen. Of er een horde inbrekers langs je garage probeert te sluipen.

zie je wel, ze bestaan écht!

De eerste dag in Eurodisney geen zin zo vaak gehoord als 'Mama, bestaan er in het écht....' (en dan een of ander karakter naar keuze in te vullen). Toen het eerste wandelende Disneykarakter opdoemde riep Elise: 'Zie je nou wel, ze bestaan écht!'

De rest van de tijd heeft ze me verzekerd dat het verklede mensen waren, maar tóch, net als met Sinterklaas, was het elke keer weer spannend en bijzonder.

coming of age

'Mag ich een zachdoech?' klonk het van de achterbank.
'Ich heeft een bloedneus.'

Gijs bleef er compleet stoïcijns onder. Zijn grote zus heeft tenslotte aan de lopende band bloedneuzen dus Gijs weet precies wat je dan moet doen. Ijzig kalm om een zachdoech vragen en gewoon ertegen houden. We hoefden de snelweg niet eens af. Met 130 km/u stelpte Gijs vakkundig zijn bloedneus.