vrijdag 9 december 2011

Sint op school

dinsdag 22 november 2011

Nieuwbouw school

Aan de school is een nieuwe vleugel gebouwd. Afgelopen vrijdag was de feestelijke opening. Sommige leerlingen plaatsten een kritische noot bij het verdwijnen van een stuk speelplaats ten gunste van koffiekamer en werkplekken.

vrijdag 18 november 2011

Schaatsprestatierit

Ook dit jaar deed de school weer mee aan de jaarlijkse schoolschaatsprestatieritten. Gijs wilde niet schaatsen, Elise wel, en maar meteen de 40 minuten. Alle Eup-kinderen waren gekleed in reuze herkenbare smurfblauwe shirtjes.

maandag 7 november 2011

Spelbrekers!

dinsdag 25 oktober 2011

Gijs' tweede video

maandag 24 oktober 2011

lijkt-ie nou op zijn vader....

....of lijkt-ie nou op zijn moeder?

Gijs wilde zelf een video maken. Hij had het al helemaal in zijn hoofd: scenario, beelden, animaties. Onderwerp: remmen. Zelfs over het soundbed had hij al nagedacht. Gisteren heeft hij zijn idee uitgewerkt samen met Mark.

Het beviel zo goed dat hij alweer bezig is met zijn volgende creatie: Vering.

woensdag 19 oktober 2011

Colts & Junioren

dinsdag 18 oktober 2011

Najaarstoernooi Etten-Leur

Gijs speelt met zijn Turven-teamgenoten in het zwart-wit van team Oemoemenoe uit Middelburg vanwege een combinatie. De Benjamins spelen in het rood-wit van Rugbyclub Eindhoven.

zaterdag 15 oktober 2011

Museumschatjes!

In het kader van het project Museumschatjes! ging Elises klas afgelopen week naar het Bakkerijmuseum in Luyksgestel.

dinsdag 11 oktober 2011

vrijdag 7 oktober 2011

Pink Ribbon

De Pink Ribbon recordpoging op 1 oktober 2011 in het FC Eindhoven Stadion.

Geen wereldrecord, wel een Europees.

maandag 19 september 2011

Pasacalles!

Afgelopen weekend was het 10e Tunafestival in Eindhoven, dat traditioneel start met een "pasacalles" van alle bezoekende tunas en tuniñas.

Pasacalles! from MadHat on Vimeo.

woensdag 14 september 2011

Agent X is 7

Gijs had een overweldigende, geweldige 7e verjaardag, met - zoals dat hoort - veel kaarten, kadootjes, taart en vrienden over de vloer.

Hij kreeg oa van ons het Lego raketlanceringsplatform. Daar moest natuurlijk meteen aan gebouwd worden, aankleden is dan tijdverspilling.

DSC_0002.jpgGijswordt7_1.jpg

Wachtenwachtenwachten en 100x vragen "wanneer is het 3 uur?"

wachten.jpg

Hoera! Taart! Chocolade, op bestelling van Gijs.

taart1.jpgtaart2.jpg

We hadden 6 gasten. Agent Snor, Agent Oen, Agent Brains en nog zo wat namen...

sem.jpgtristan.pngluca.jpgandreas.png
gijspas.jpgmilan.pnganant.png

Wat hebben we gedaan: vermommingen en geheime ID's gemaakt, vingerafdrukken en een vingerafdrukkenraadspel:

Gijswordt7.jpg

snor.jpgmilanid.jpg


Een geweldige hit! Stressballen maken van ballonnen en schelpenzand. Ook heel nuttig om de latente testosteronuitbarstinkjes te kanaliseren. En codes kraken natuurlijk.

stressbal.jpgcodekraker.jpg


Supercoole experimenten doen: met de microscoop en met een hele set reageerbuizen en pipetten uit een echt lab, met dank aan Moniek!

experiment2.jpgexperiment-1.jpgmicroscoop.jpg


Natuurlijk nog even met de nieuwe lego:

showen.jpg


En na een berg pannenkoeken hebben we de heren weer retour hun eigen ouders gedaan, om zelf de rest van de avond uitgeteld achterover te leunen. Mocht iemand zich nog afvragen waarom Elise ontbreekt: die was voor de gelegenheid gevlucht naar haar vriendin.

vrijdag 9 september 2011

stoere gasten


sportdag

zondag 4 september 2011

scouts

Behalve rugby is Gijs ook weer terug bij de scouting. In Engeland was de dichtstbijzijnde scoutinggroep ver weg, maar hier bijna net zo dichtbij als de rugbyclub in Bath. Gisteren was de opening van het jaar, met alle speltakken, en vlogen de grootsten van elke speltak over naar de volgende groep. Gijs is dus nu geen Bever meer maar een Welp.

zaterdag 3 september 2011

terug op de pitch

Gijs rugbyt weer. Ondanks de verschillen tussen de UK en NL vindt hij het wel weer erg leuk.

maandag 29 augustus 2011

lekker dier

We staan bij de apotheek.
Gijs kijkt naar de pot met dropjes en daarna met een schuin oog naar mij.

"Ja hoor," knik ik, "ééntje hè?"
Tevreden vist hij een dropje uit de pot.

"Heej, een in de vorm van een vis," hoor ik hem mompelen, "...de vorige keer had ik er een in de vorm van een eikenprocessierups."

maandag 18 juli 2011

wat je zegt

Gijs grossiert de laatste weken weer in prachtige uitspraken. De meeste vergeten we op te schrijven, sommige blijven bewaard. Een paar dagen geleden sloeg hij vakkundig vijf euro zakgeld stuk bij Kruidvat om tevreden terug te keren met een nieuwe Hotwheels auto en een waterwapen van foam. Halverwege de terugweg verklaarde hij opgewekt: "Ik was vandaag wel in koopmodus hè mama?"

Een week of wat geleden hadden we gasten, en het onderwerp kwam op het wagenpark aan muziekinstrumenten dat hier uitgestald staat op hun standaards op de kast.
"Yes, that is my mum's saxophone," vertelde Gijs, "and my dad plays the piano and then they play jazz music the WHOLE night."

Je zal maar slapeloos liggen te wezen omdat je ouders niet op kunnen houden met jammen zeg.

zondag 17 juli 2011

Gewoon Stom

Privatisering van dingen die eigenlijk bij de overheid thuishoren is Gewoon Stom. Dat vind ik al heel lang en vandaag werd het maar weer eens goed duidelijk HOE Stom dat is. Vanochtend moest Mark om 11 uur op Schiphol staan. En omdat we in Winterswijk waren, had hij de diverse reisplanners geraadpleegd. Dat kon, zei 9292OV: een trein om 8.23 naar Zutphen nemen. Dat kon, zei NS eveneens: die 8.23 is De Diesel Voor U. De rest van het reisplan zat daarmee onwrikbaar in elkaar. Het Zou Allemaal Precies Lukken.

Zou.

As in: zoudende moetende wezende.

Nodeloos te zeggen dat er geen trein kwam. Bij nadere bestudering hing er op het station een reisschema waar deze 8.23 die door 9292OV en NS wel als bestaand werd beschouwd, niet voorkwam. We belden naar 9292OV, want Syntus is Dicht Op Zondag. Ja: gesloten. Niet bereikbaar. Geen service.

"Oh." zei de mevrouw van 9292OV.
Ze krijgt natuurlijk aan de lopende band dit soort onaangename kwesties voorgeschoteld, in dit geval waarschijnlijk veroorzaakt door pure ranzigheid van Syntus Info Services, en op zondagmorgen vóór koffietijd vergt dat onbegrensde nuchterheid.
De Oplossing kwam een paar minuten later. Wij zaten inmiddels weer in de auto, te wachten op de trein van een half uur later, die volgens Syntus wél bestond. Buiten was de ouwefrituurlucht van de naastgelegen McDrive namelijk niet te harden. Om 8.39 plingplongde de stationsspeaker. "De trein van 8.23 naar Zutphen zal vandaag helaas niet rijden."

Kijk, zo los je dat op.

Playbackshow 2011

De jaarlijkse laatste schooldag!

zondag 10 juli 2011

Spelletjesdag 2011

De traditionele woensdag-voor-de-vakantie spelletjesdag van school.

zondag 3 juli 2011

fonemisch coherentiemodel

Gijs heeft net als elk kind dat leert lezen, een fonemisch coherentiemodel in ontwikkeling: binnenin dat blonde koppie worden lettercombinaties aan klanken gekoppeld. Alleen zijn momenteel de Engelse koppelingen nog net iets sterker dan de Nederlandse. Dat maakt hulp bij spelling lastig ("dat spel je ee-ie-s" leidt dan logischerwijs niet tot eis maar tot aes) en geeft nog wat vertraging bij het Nederlands lezen.

Gisteren ging hij koken met Mark. Moeizaam spellend las hij uit zijn kookboek: "l-oo-k-o-n-p-aa-g-uhh twintig". "Page twenty." zei Mark. "Bladzijde twintig."

Gijs keek verrast en toen blij.
"Oh! Het is Éngels!?"

...en las vervolgens op topsnelheid: "fry two chopped onions in a little oil..." het hele recept uit.

ritsen vanaf hier

Afgelopen week waren we alweer precies een maand terug in Nederland. De dozen zijn uitgepakt, het tuinoerwoud teruggekapt tot menselijke proporties, de administratieve afhandeling van een jaar buitenland bijna geregeld. We ritsen allemaal weer in het gewone Nederlandse leven in.

Bij sommigen gaat dat heel snel. Na twee dagen non-stop slapen was Harige Bejaarde Toby weer helemaal op zijn plek. Er valt weinig op te maken uit zijn dagelijkse gang of hij nou zijn geboorteplaats Bath boven Eindhoven prefereert of niet. Hij schijnt wel in zijn nopjes te zijn dat hij weer in de tuin kan.

Ook Gijs en Elise waren in een paar dagen weer helemaal terug. Daar helpt school natuurlijk enorm bij. Ze vinden het allebei heerlijk om weer hier naar school te gaan, hoe goed ze ook ingeburgerd waren op de Engelse school. Elise is kennelijk vastbesloten om op de oude voet verder te gaan en stoomt op volle kracht door allerlei cito's en toetsen. Gijs heeft wat acclimatiseertijd nodig omdat het Engels leesonderwijs zijn Nederlandse spellingvaardigheden wat overhoop gooide, maar voelt zich duidelijk prima op zijn plekje bij juf A. Nog een week, dan hebben ze vakantie.

En wij, wij zijn vooral tevreden om weer in ons fijne huis hier te zijn, met één woonplek, met ééndimensionale administratie, met regels die we kennen. Met lekker veel ruimte, zeker nu we in een nog altijd voortdurende opruimgolf eindeloos veel spullen het huis uit dragen. De kringloopwinkel wordt op wekelijkse basis verrijkt met dingen en Gratis Afhalen op marktplaats scoort keer op keer. Gedurende de zomer ritsen we ook terug in het dagelijks werk. En tussendoor schijnen we ook in de tuin te kunnen zitten, want die hébben we weer, een tuin. Ik ben het zo ontwend dat ik er alleen nog maar gesnoeid en gepoot en geplukt heb, maar nog helemaal niet gezéten. Daar moeten we maar vlug verandering in brengen.

vrijdag 1 juli 2011

try this at home

Het aanzicht van het toetsenbord van onze iMac was me al lang een doorn in het oog. Het ding staat in de keuken, er wordt dus nog wel eens een boterham boven genuttigd, en zo nu en dan typt iemand met een tomatensausvinger of chocoladekruimeltjes aan de handen iets in. Bovendien slaapt de Harige Bejaarde ook nog wel eens bovenop de toetsen, daarbij het aanhoudende Apple boingboingboingboing waarschuwingsgeluid negerend.

Na veel jaren gebruik was het dus de hoogste tijd voor reiniging. Op het wonderlijkewereldweb vond ik een instructie over het loswrikken van de toetsen, met de bijbehorende gâhwe tip 'maak eerst een foto van je toetsenbord om later de juiste plaats voor elke toets te weten'. Dat lijkt volkomen vanzelfsprekend, maar afgezien van de QWERTY reeks bevat zo'n toetsenbord nog een verrótte hoop pijltjes en streepjes en haakjes die in de verkeerde volgorde teruggeplaatst, gaan leiden tot een hoop gevloek op het scherm en in werkelijkheid.

De eerste losgewrikte toets deed vermoeden dat het misschien wel Ernstiger was dan ik dacht.
















En ja, nadat alles eraf lag, konden we constateren dat we hier met een eersteklas health hazard te maken hadden.











De berg toetsen zag er onschuldiger uit. Ze werden wel stukken witter, van even in zo'n drugs&snuifzakje rondzwemmen.

































Om kortsluiting onder de knoppen te voorkomen, nog even droogföhnen onder het toeziend oog van de Chefs Broodkruimeltjes en Vingerafdrukken.















Enfin, eenmaal alles netjes teruggeplaatst bleek het toetsenbord nog volledig operationeel en kunnen we de komende 5 jaar weer vooruit zonder zorgen. Met dank aan beestjesdodende sprays, oude tandenborstel, Giotto blaasbalgje en een gulle scheut Albert Heijn Eco afwasmiddel.

woensdag 29 juni 2011

Elise speelt

Elise heeft in Engeland 6 maanden les gehad op de fife. Vorige week heeft ze een echte dwarsfluit gekregen, en alhoewel de eerste les pas aankomende vrijdag is, weerhield dat er haar niet van om hem vast te testen. In deze video speelt ze eerst fife en daarna dwarsfluit. Video gemaakt met iPhone, dus matige kwaliteit.

maandag 27 juni 2011

Instrumentengalerij

Gisteren was het traditionele jaarlijkse concert van Symfonieorkest Eindhoven in de Blauwe Zaal van de TU/e. Na afloop mag het publiek instrumenten uitproberen in de instrumentengalerij. Zelf heb ik even een fagot getest, Gijs en Elise hebben vanzelfsprekend ALLES uitgeprobeerd.

dinsdag 21 juni 2011

Party in the City

Nagekomen video: het eerste officiële concert van de Melody Makers (die andere was een besloten bijeenkomst).

dinsdag 24 mei 2011

Gijs blogt

Zoals dat hoort, al vanaf de apenrots tot in het digitale tijdperk, imiteren onze kinderen hun ouders. Gijs wilde dus ook wel een weblog. Voor foto's. En video's. En commentaren, geheel in Gijs-stijl éénregelig en in een mengeling van Engels en Nederlands. Druk typend had hij een paar dagen geleden naast Mark gezeten, in opperste concentratie. Het filmpje daarvan deed me vooral denken aan l'Écritoire van Yves Duteil.

Le jeune homme écrivait, penché sur l'écritoire
Éclairé de la rue par une aurore avare
Et les mots se suivaient comme le fil des ans
Sans jamais s'arrêter un instant





Gijs noemde zijn blog: Gijs' Adventures.

maandag 23 mei 2011

video haiku

Vimeo organiseert geregeld wedstrijden voor videomakers, genaamd 'Weekend Projects'. Het Weekend Project van deze week was 'maak een video haiku'. Drie shots van 5/7/5 seconden met een haiku in de video verwerkt.

Ik had toevallig net een uurtje gefilmd in een winderig Bristol.

zaterdag 21 mei 2011

iCat

woensdag 18 mei 2011

bicycle rack

maandag 16 mei 2011

boter maken

donderdag 12 mei 2011

zaterdag 30 april 2011

trees are for climbing


vrijdag 29 april 2011

de allermooiste facepaint van de wereld

PhotobucketPhotobucket

@Bristol

Alweer wat oudere plaatjes in de gebruikelijke brakkige iPhone-kwaliteit. Je sleept tenslotte niet overal je EX-1 mee naartoe.

Gijs bewondert een stel echte menselijke hersenen. De video die ernaast werd gedraaid, waarin de eigenaar vertelde waarom hij zijn brains aan de publieke wetenschapsvoorlichting gaf, maakte grote indruk.
Photobucket

Elise speelt met ijzerhoudend zand en grote magneten.
Photobucket
Photobucket

woensdag 27 april 2011

woensdag 13 april 2011

Easter Service

vrijdag 8 april 2011

Eggs & Bonnets

Eggs and Bonnets from MadHat on Vimeo.

maandag 4 april 2011

onderweg naar school

zondag 3 april 2011

woensdag 30 maart 2011

Bath Taps Into Science

zaterdag 26 maart 2011

maandag 21 maart 2011

Bath Rugby Minis

vrijdag 18 maart 2011

droog

Elise komt de laatste tijd verrassend vaak met enorm droge grapjes. Vanochtend liepen we langs de gevel van de Lakelandwinkel, die zo te zien net geschilderd was in een stralende blauw-paarse tint. Op elk raam hingen dus meerdere A4tjes met de mededeling "WET PAINT".

"Ja duh," zegt Elise, "nogal logisch dat het wet paint is als het regent."

Een paar dagen geleden zuchtte ze diep voor het eten en ik vroeg: "ben je misschien moe?". Dat was inderdaad zo. Dus na het eten zei ik: "Je mag wel vast naar beneden gaan en het bad vol laten lopen?" Ze keek me nogal verbaasd aan. "Je was toch héél moe?"

Waarop Elise verzuchtte: "Oh ja. Three-second memory. Net een goudvis."

Handa's surprise

zaterdag 12 maart 2011

tekening

Gijs ging met zijn klas naar de Art Gallery, kreeg een Learning Leaf 'for excellent comments on pictures' en maakte daarna het ene na het andere kunstwerk. Én kleine reproductietjes van sommige kunstwerken, én papieren zakjes met daarop de mededeling "GIJS Art Gallery" om zijn reproductie-kunst in te verpakken.

Dit prachtexemplaar mocht ik hebben, het origineel, wel te verstaan. Dit gebeurt er als je je kind in een architectonisch coherente omgeving neerplant:

dinsdag 8 maart 2011

Bath Half 2011

Een van de grootste hardloopevenementen op de openbare weg van de UK, met 12.000 deelnemers - en nét als de marathon van Eindhoven (9e marathon ter wereld in aantallen lopers) kwam ook deze vlak bij ons huis langs. De hele vorige week werd er gebouwd op de Rec aan het runners village, auto's moesten weg, straten werden gesloten en het nederige Pulteney Mews werd doorvoerroute voor alle toeschouwers. De start én finish waren recht achter ons huis op Great Pulteney Street.

zaterdag 5 maart 2011

Mark: Gijs koopt bloemen voor z'n moeder

Bij het minuscule bloemenwinkeltje op Pulteney Bridge stel ik aan Gijs voor om voor Irene een bloemetje mee te nemen. Gijs kiest een zonnebloem en vraagt geheel zelfstandig hoeveel die kost. Ik vraag of we er niet vijf zullen nemen, maar Gijs zegt 'nee, ééntje. Want er zijn geen vijf mama's.'

vrijdag 4 maart 2011

Prince Caspian, Thing 1 en Paul van Loon

'World Book Day' was het afgelopen donderdag. En daarom mochten alle kinderen verkleed naar school, in plaats van in hun schooluniform. Als een held of een naarling, als een hoofdpersoon of als een bijrolletje - als het maar iets met een boek van doen had. Ook mochten ze hun favoriete boek meenemen om er iets over te vertellen.

In een land waar geen carnaval wordt gevierd laten onze kinderen zich geen gelegenheid ontnemen om zich toch uit hun schooluniform en in het een of andere kostuum te hijsen. Gijs wist het maandag al. Hij ging als "Paul van Loon". Pak aan, donkere bril op, haar in de gel. Gijs zag het helemaal zitten.

Elise wilde als Colette, een van de Thea Sister muizen. Ook makkelijk, kwestie van hippe roze kleren en een paar muizenoortjes.

's Ochtends zaten ze aan het ontbijt, in de tassen "Dolfje Weerwolfje" en "De Thea Sisters in Parijs". En briefjes, met Engelstalige uitleg, en plaatjes.

's Middags haalde ik ze weer uit school, tussen Angelina Ballerina's en Harry Potters, vampieren en superhelden, Thing 1 en Thing 2, de Maartse Haas, de Hartenkoningin en Mary Poppins. Juf Woodward was Prince Caspian, de dames van de administratie twee skeletten en de meester van Year 2 droeg een prachtige tutu. Maar er was niet één andere Paul van Loon.

zondag 27 februari 2011

a whole lot

Vandaag vroeg de trainer tijdens de rugby aan me: "Hoe spreek ik het nou precies goed uit: Ghh-Ays? Khaijs?"

Ik zei dus: "It is 'Gijs', but it's fine with him if you'd say 'guys'."

Waarop Gijs zei, onderwijl op zijn buik kloppend: "Yes: 'guys'. It's as if there's a whole lot of people inside me!"

zaterdag 26 februari 2011

een Gijs is geen Bewijs

Gisteren reed ik met twee kinderen terug naar Bath. Prima vakantie gehad, Mark moest iets eerder terug vanwege werkverplichtingen, dus die hadden we woensdagavond naar het vliegveld gebracht.

De auto had in de week ervoor al een paar maal gekucht dus ik reed met enige voorzichtigheid. Zijn afspraakje bij Henrietta Mews garage was al gemaakt, dus dat naast een matige ruitenwisser en een doorgebrande weerstand van de ventilatie en verwarming een koplamp de geest gaf halverwege de reis mocht de pret niet drukken.

Waar ik wel een kleine glitch in het geheel ervoer, was aan de grens. In Calais wordt tegenwoordig twee keer gecontroleerd. Bij de Franse douanière was er geen vuiltje aan de lucht. En nog een prettige reis verder! Bij de UK Border Control zat een hokjevullende mevrouw die streng de auto in tuurde en vroeg "Can you prove that these are your children?"

Huh!?

Dat was me werkelijk nog nooit overkomen. Ja, in mijn paspoort staat mijn naam, zoals in ALLE paspoorten van Nederlandse vrouwen die getrouwd zijn. Of ze nou wel of niet de naam van hun huwelijkspartner voeren in het dagelijks leven. Net als bij mannen. Logisch, lijkt me.

De mevrouw bij de grens kon natuurlijk ook wel zien dat er een soort jeugdige Xerox-kopie van mijzelf achterin zat, maar Gijs lijkt op Mark, niet zozeer op mij. We mochten door, gelukkig. Ze raadde wel aan om voortaan een geboorteakte van beide kinderen mee te nemen als ik alleen met ze zou reizen.

Welbeschouwd is dat ...bijzonder.
Want: aan Mark zouden ze dit nooit gevraagd hebben, domweg omdat hij dezelfde achternaam heeft als de kinderen. En trouwens, sinds wanneer mag je niet reizen met kinderen anders dan je eigen?

Het blijkt dat in de UK de 'maiden name' onmiddellijk verdwijnt uit alle mogelijke officiële documenten, anders dan in NL waar je altijd in de GBA zult blijven bestaan als jezelf. Marrying left your maiden name disused dichtte Philip Larkin, en zo is het voor elke Britse staatsbeambte en niet anders.

Enfin, om gezanik te voorkomen zal ik bij een volgende reis netjes door het vereiste hoepeltje springen hoor, dat staat buiten kijf. Maar raar blijft het. Bijna net zo'n vreemd verhaal als wat er aan ons huwelijk vooraf ging. Ook al die Britse niet-bestaande want door Napoleon ingevoerde GBA. Lachen met die Britten.

woensdag 23 februari 2011

jeugdig taalgebruik

Elise gaat op een heel andere manier om met taal dan Gijs. Beide spreken nu goed Engels zonder enige schroom of aarzeling. Elise hoor ik bijna nooit Engels spreken. Haar taalswitch gaat om zodra ze het schoolpleinhek door gaat. Gijs houdt lange verhalen tegen iedereen die hij interessant genoeg vindt - waaronder zichzelf. Tegenwoordig houdt hij ellenlange Engelse monologen en babbelen de Playmootjes dus Playmo-Engels met elkaar. 

Vorige week kwamen we op weg naar huis langs een brievenbus die toevallig net geleegd werd door een slungelige jonge Royal Mail employee met een wollen muts op.

"Does it take ages?" informeerde Gijs.
"Come again, mate?" zei de verbaasde RM gozer.
"I mean does it take ages to empty all the mailboxes everywhere?" verduidelijkte Gijs.
"Ohw- yeah... that pretty much takes ages."

Gijs knikte tevreden, en liep nadenkend verder om na 10 minuten te verklaren dat hij misschien maar postman wilde worden.

zondag 20 februari 2011

Gijsblog - horloge


Ik deed mijn horloge in het water, en toen was hij nog steeds gewoon aan het doorgaan. Toen trok ik mijn horloge weg van mijn hand en dat was het stukje waar je kijkt. Toen merkte ik dat hij het niet deed, toen mijn horloge al heel lang in het water was. Toen was het heel verdrietig.

Toen hebben papa en ik hem uit elkaar gehaald. Er waren schroefjes, een klein stukje voor een batterij, en stroomdraadjes van onder naar de batterij, dus de batterij heeft stroom, en dan halen ze dat eruit. Er zat ook nog water in, en dat was niet zo goed.

Dus hebben we uitgevonden dat er eigenlijk een soort elastiekje dat water tegenhoudt. Dat werkte niet zo goed omdat er een gaatje in zat. Toen hebben we zo'n metertje gebruikt, die zei dat de batterij het niet meer deed. Toen hebben we het in een zakje gedaan.

Toen gingen we naar Nederland. En nu zijn we in Nederland. En dus hebben we het dat dingetje wat groen is met dat stukje van een batterij op dat ding van het schermpje gedaan, en toen deed hij het, en dus moeten we dat allemaal erin doen, toen dat was heel erg moeilijk, en toen hebben we mijn schroevendraaier gedingest omdat het minischroefjes waren. En omdat dat magnetisch was aan die schroefjes toen konden we dat dus overnemen aan de andere schroevendraaier die precies dezelfde maat was. En dus hebben we dat gefixt. En aan het einde hadden we een klein dingetje over en dat was het achterkantje en toen hadden we de grote schroefjes erin gedaan die je met je handen kon pakken. Dus hebben we het in de gaatjes gedaan en toen hebben we het geschroeft. En toen was het klaar. En hij deed het heel erg goed. Omdat het een net nieuwe batterij is.

Groetjes

gijs

vrijdag 18 februari 2011

antidote

Gisteren was ik in Londen. Voor een beurs voor tv-, video- en filmmakers. Met de dikste statieven, de bruutste schermen en de vetste camera's. (Zoals die nieuwe ijzeren baksteen van Sony, de F3: niet om aan te zien zo lelijk maar oh, wat zou ik hem graag aan het wagenpark toevoegen. Wil er iemand toevallig nog een slordige 15k in Ipso investeren?)

Met zo'n overdosis elektronica en onophoudelijk zinloos geluid om je heen moet je na een paar uur weer even resetten. Dat gaat natuurlijk nergens beter dan in het British Museum. Ik besteedde bij wijze van tegengif een paar uur tussen de roodfigurige orenkraters en de Mesopotamische reliëfs. Voor de kinderen nam ik een paar iPhone foto's van Phrygische mutsen, zodat ze konden zien dat de smurfen nog altmodischer zijn dan we al dachten. Toen kon ik met een gerust hart de rest van de middag Oxford Street afslenteren richting het Westen.

De krant van morgen

Ik maakte een video voor Fast Facts. Vandaag is-ie live gegaan, morgen staat-ie in de Volkskrant vermeld.

donderdag 17 februari 2011

Spring gazing

woensdag 16 februari 2011

cani e inglesi

dinsdag 15 februari 2011

Nellie en Olivia

Gijs' klas heeft elke term een ander thema, en dit keer was het circus. Vandaag hadden ze een circusworkshop, waar hij oa op stelten heeft gelopen en aan een trapeze gezwaaid. Gisteren hadden ze "Year 1 Story Time". Hier in de UK is het veel normaler om kinderen op zeer jonge leeftijd al te leren voordragen, toneelspelen, zingen en gedichten zeggen voor publiek. Gijs' klas treedt dus aan het eind van elke term op voor de ouders en dan vertellen ze een verhaal, zingen een of twee liedjes en dragen soms nog een gedicht voor.

Gisteren droegen ze het boek voor van "Olivia Saves The Circus" (Olivia is dat leuke kleine varkentje dat alle kinderen hier kennen:)
en ze zongen het lied van Nellie the Elephant, in Nederland tamelijk onbekend maar hier heeft het toch haast wel eenzelfde status als Dikkertje Dap.

zondag 13 februari 2011

Sout Al Horeya - Egypte playbackt de vrijheid

Bijzondere video. Ik heb de hele zaak op de Twittervoet gevolgd, wat vroegtijdige opdehoogtestelling van aftreden van wie dan ook garandeert. Deze is fraai.

Idéfix

Het feit dat we onze persoonlijke Idéfix in huis hebben, werpt weer eens zijn vruchten af. In december sleepte Gijs een afgewaaide tak mee naar huis. Die mocht niet in het park achterblijven, maar moest in een kan met water. Er zaten wel knoppen aan, en door de zorgvuldige verzorging met af en toe vers water en een licht plaatsje in de keuken, staat er nu een kastanjetak met frisgroene blaadjes. Gijs is blij. Hij houdt niet van rooien, omzagen of andere boombeschadigende activiteiten. Wel van ontluikende knoppen.

zaterdag 12 februari 2011

oud

"Ik ga toch maar geen Valentijnskaart sturen aan C.," zegt Elise, "ik vind het een beetje spannend omdat het de eerste keer is."
Ik zeg dat ik dat de eerste keer ook Best Spannend vond.
"Dat was dan een kaart aan papa he?" zegt Elise.
"Nee schat, ook voor papa waren er wel mensen die ik een Valentijnskaart stuurde. Ik kwam papa pas tegen toen ik 19 was hè."
"Oh! Toen mocht je dus al autorijden!"
"Klopt, maar dat deed ik toen nog niet."
"Hoezo, waren er toen nog geen auto's?"

in the air

Bij de Waitrose in de rij bij de mandjeskassa staat een oudere heer voor me, met jampotglaasjes in zijn bril en een beige regenjas. Hij koopt een half brood, een krant en acht carameltoetjes-met-slagroom. Als de caissière hem een plastic tasje met de acht toetjes erin overhandigt, zet hij het geheel voorzichtig in zijn geruite boodschappenwagentje. Ik hoop maar dat hij al die toetjes samen met een langgeliefde gaat opeten.

Buiten is het bijna warm, want na een winter voelt 11 graden al echt als jassen-open-terrasjes-weer. Dat wordt bevestigd door de krokussen en sneeuwklokjes die vol in bloei staan en druk bezocht worden door bijen. Bath ruikt heerlijk fris, met dank aan de vele bomen, parken, plantsoentjes en groentjes in de stad. Het ziet er ook meteen zonnig uit, want het zachtgele Bath stone ziet er met de minste zonnestraal en het flauwste blauwe luchtje al uit als een soort weelderige Rivièra. Gepoetst koper op de deuren, geregeld een frisse bui voor het gras en je stad kan niet meer stuk.

dinsdag 8 februari 2011

Lions for Bunnies

Op school en in de stad hier werd uitgebreid aandacht besteed aan het Chinese nieuwjaar afgelopen week. Inmiddels hebben we heel wat geleerd over tradities en symboliek, en tevens dat het in China dan het jaar van het konijn mag zijn, in Vietnam is het jaar van de kat aangebroken.

Zondag waren we in de Assembly Rooms, waar een Chinese Lion Dance te zien was, georganiseerd door het Museum of East Asian Art.

dinsdag 25 januari 2011

nut-free zone

Vorige zomer stond ik bij de barbecue in de tuin met mijn Amerikaanse zwager te praten over het broodbeleg dat je kinderen zoal op hun brood mee naar school nemen. Ja, hoogst prozaïsch onderwerp inderdaad, maar ach, we stonden onderwijl de entrecotes-met-oregano te bespieden, en er moesten nog reusachtige champignons omgedraaid worden en flesjes Jupiler geleegd, dus het kon niet al te hoogdravend zijn. Hij vertelde dat de school van hun kinderen een nut-free zone was, en pindakaas dus niet toegestaan.

Ik was het hele verschijnsel nut-free zone alweer vergeten, toen er een paar weken geleden een brief arriveerde van de school hier, met het dringende verzoek om geen pindakaas op lunchboterhammen te smeren, dit in verband met ernstige notenallergiën bij sommige leerlingen. De school streefde ernaar een, jawel: nut-free zone te worden.

Uiteraard heb ik onmiddellijk deze beleg-optie voor Gijs geschrapt (Elise neemt nooit brood mee, die eet school dinners met groot plezier). Daarna ben ik eens gaan letten op de allergie-informatie op etiketten. De meeste dingen zijn tamelijk logisch, of op zijn minst te verklaren. Ik moest wel lachen om de mededeling op een pot pindakaas: "Warning. May contain nuts." Maar natuurlijk: een pinda is strikt genomen een peulvrucht, familie van het erwtje en verre oom sugar snap.

Pulteney Mews is so far geen nut-free zone geworden, we eten nog steeds walnoten, pistaches en pecans, cashews en dingen die wellicht in het productieproces langs een nootje zijn gevlogen. En pindakaas.

donderdag 20 januari 2011

zingen over evolutie

Het aantal liedjes waar de kinderen mee thuis komen, wordt elke week groter. Ze zingen veel op school, in de lessen en tijdens de Assembly, en Elise is ook nog bij het schoolkoor gegaan. Helaas voor Gijs was dat pas vanaf Y2, hij had dat ook best gewild. Van school komen allerhande kinderliedjes zoals "Mr. Knickerbocker nr. 9" en vooral een wijd aanbod aan hymns en praises, want het is tenslotte een opgewekt-religieuze Church-of-England school. Of, zoals Gijs dan zegt: "Op school he, dáár geloven ze in Gód!" met een mengsel van verbazing, afgunst en tevredenheid in zijn stem. De laatste aanwinst werd aan het ontbijt gezongen:

"God's love, is wider than the widest ocean
God's love is deeper than the sea.
God's love is higher than the highest mountain,
Deeper, wider, higher, is God's love to me!"

Sinds dit jaar zijn beide kinderen ook lid van het koor van de Abbey. Er is een nieuw 6-9-jarigen koor, de Melody Makers, en beide kinderen werden na een auditie zondermeer aangenomen. Melody Makers pakt het serieus aan: meteen de eerste keer kwam er bladmuziek mee naar huis van een meerstemmig lied en een muziektheorieboek met oefeningen om notenschrift te leren lezen. Ze slurpen het allemaal op als Fanta bij de PizzaExpress. Afgelopen week zong Gijs ineens een liedje dat ik niet kon thuisbrengen, een kekke showtune: hij bleek het geleerd te hebben bij het Abbey-koor. Waar je zou verwachten dat dit aan de kerk verbonden koor nog meer CofE zou zijn dan de school, was de inhoud verrassend ...science-oriented.

"What keeps you lying in your bed tonight?
It's gravity! Gravity!
What keeps the bed from flying out of sight?
It's gravity! Gravity!
It keeps you down, it gives you weight,
it keeps your dinner on your plate!
It's not too hard to seeeeeeeeee
all thanks to gravity!"

Ik ben benieuwd of het volgende lied misschien wel over evolutieleer gaat.

woensdag 19 januari 2011

London

De kinderen hadden op maandag een INSET day: een studiedag voor het personeel, dus geen school voor de leerlingen. Waar we in Nederland collectief mopperen over studiedagen (natúúrlijk is het essentieel dat onze leerkrachten bijgeschoold worden, maar die studiedagen komen altijd net effe rot uit met je eigen planning) hebben we hier besloten er iets van te maken bij elke studiedag. De vorige keer werd een snerpend koude middag in Cardiff en een spannende treintocht terug met stukgevroren wissels en seinstoringen. Ditmaal hadden we besloten het wat groter aan te pakken: drie dagen Londen.

Uiteraard voor DE grote musea, Science en Natural History:








































Maar ook voor de grote Wensen van beide: de Big Ben en St. Pauls Cathedral. En in een Londense taxi, én bovenin een dubbeldekker. En en en. Het was een goed gevuld en spannend weekend: we gaan vast snel weer.

woensdag 12 januari 2011

Liquid Nitro Man

Toen we hier 14 jr geleden woonden, leerden we Peter Ford kennen. Tóen was hij al beroemd onder lokale schooljeugd, en gisteren was hij op de school van Elise en Gijs. Mét de Vloeibare Stikstof Show.

zondag 9 januari 2011

lullende liften

Waarschijnlijk is het hier te lande van overheidswege bepaald dat Liften Moeten Praten. Waarom kom je anders o-ver-al liften tegen die tegen je beginnen te zwetsen zodra je een voet binnen hun deuren zet? "Attention. Doors closing." "Going up." "Second Floor." "Attention. Doors opening." Enzovoort, de hele lange dag door.

Het doet denken aan de deuren in een door Douglas Adams bedacht ruimteschip, die tegen elke voorbijganger zeggen "Thank you, for making a simple door very happy. It's a pleasure to open and close in the knowledge of a job well done." of woorden van gelijke strekking. En dan, als de hoofdpersoon fluisterend vraagt om ditmaal omwille van zijn veiligheid, niets te zeggen over opening en closing en jobs well done, hem snoeihard nabrullen "HAVE A NICE DAY, SIR!!"

In de parkeergarage van het kersverse Southgate Shopping Centre zijn meerdere liften, en vooral als het verder stil is, hoor je een ongelijk koor van liftboodschappen uit de schachten opstijgen. Hier hoef je niet eens binnen te stappen, ook bezoekerloze liften kletsen wat af. De Southgate Symphony. Al even lelijk als de huisvesting eromheen.

J. vs. A.

Het duurde 5 maanden, maar nu zijn we dan toch om. Pardon. Ben ik om. Voor boodschappen-bezorgen-aan-huis, net als in Nederland. Ik moet zeggen, het werkt. Die J.Sainsbury's werkt zelfs behoorlijk goed. Daar kan A.H. te Z. nog een puntje aan zuigen. Voor iedereen die nog overweegt een boodschappenbezorgservice te beginnen, volgen hier de do's en don'ts van onze vrienden J en A.

SO YOU THINK YOU CAN BOODSCHAPPENBEZORG?

Vriend Sains biedt de klant vele tientallen slots van een uur elk - óók op zondag, overdag, 's avonds, gedifferentieerd geprijsd. Op zondag om 10 uur bezorgen, wat ik een uitstekend tijdstip vind, kost £5,50. Vriend Albert heeft slots van 2 uur en wel beduidend minder dan Sains.

Albert is er na al die jaren nog steeds niet in geslaagd om de multi-aanbiedingen (nu, twee voor de prijs van drie! hoemeerjekoopt-hoemeerjeverdient) goed in hun systeem te verwerken. Je kunt dus wel dezelfde aanbieding krijgen als in de winkelbonus, maar alleen als je dan bijvoorbeeld driemaal hetzelfde neemt, en dat is natuurlijk wel erg onaantrekkelijk. Dat Maakt J. Niets Uit. J. rekent gewoon voor je. 3 voor 4, tweede halve prijs, mix and match, maakt niet uit.

Albert werkt vanuit distributiecentra die speciaal voor de bezorgdienst zijn. Dat is fijn, want het voorraadbeheer in combinatie met de informatie op de site werkt daardoor goed. Sainsbury's heeft in de lokale winkel medewerkers rondlopen die voor de e-klanten boodschappen uit de schappen pakken. Soms is dat handig, als je bijvoorbeeld 'twee stuks' wilt hebben van iets van de groentenafdeling, maar meestal betekent het dat je menselijke interventie krijgt op plaatsen waar je dat misschien niet wilt. Als er bij Albert geen dille is, zie je dat op de site al, en in een heel enkel geval krijg je het gewoon niet geleverd. Als er bij Sainsbury's geen dille is, zoekt de medewerker een alternatief. Als je pech hebt, is het een medewerker zonder culinair gevoel, die niet aanvoelt dat die dille op jouw lijstje vast iets van doen heeft met de citroen, de gerookte zalm en de creme fraiche op datzelfde lijstje. En die stuurt dan een pakje 'winter selection': thijm, laurier en salie. Voor dit soort gevallen kun je gelukkig op je lijstje aantekenen 'geen alternatieven aub', wat ik dus ook veelvuldig doe. Een ander bosje lente-uitjes is fijn en prima, maar met mijn culinaire planning wordt niet gerotzooid.

Tenslotte is er de bezorging. Die gebeurt bij beide aanbieders met vrachtwagentjes vol reclame, bereden door vriendelijke medewerkers die je spulletjes eruit tillen in grote kratten. Maar waar je bij Albert de kratten in kwestie gewoon leaset (al behang je er je schuur mee, dat zal Albert aan zijn kont roesten, zolang je maar netjes 4 euro huur afdraagt), neemt meneer J ze direct weer mee. In de kratten zit alles in de bekende milieuonvriendelijke oranje kraakzakjes die ik in de winkel stelselmatig weiger. En die zakjes krijg je dan dus per dozijn over je drempel geschoven. Want Albert brengt dan weliswaar tot in de keuken, Sainsbury's brengt tot de drempel.

Wie de beste is, heb ik nog niet besloten. Dat maakt ook niet uit, want je hebt toch geen keuze, aangezien je in het ene of het andere land verblijft. U hoort nog van ons.

sinaspaardje

Gijs en Elise kijken Narnia. Prince Caspian. Zo'n film met gevechtsscenes met mythische dieren van dito proporties. Er worden vele pijlen geschoten dwars door harnassen, er sneuvelen miljoenen grassprieten en af en toe mietert er een paard in een kuil. En net als ik vroeger vindt Elise dát het zieligst van allemaal. Al die arme paarden. Sielug.

En net als mijn vader vroeger tegen mij zei, zeg ik nu tegen mijn dochter: "Ach, die paarden vinden dat helemaal niet erg joh, die krijgen gewoon een sinaspaardje"

Waarschijnlijk is het nog waar ook, en hebben paarden die voor dit soort films worden opgeleid, de grootste lol in 'omzichtig gaan liggen en weer overeind komen met woest gehinnik".

zaterdag 8 januari 2011

Markblog - Gijs bouwt een zonnewagen

Gijs heeft met kerst een bouwpakket gekregen voor een zonnewagen. Een paar dagen later hebben we hem in elkaar gezet. Nu nog een paar maanden wachten tot er genoeg zonlicht is om hem buiten te laten rijden ...

Markblog - hoezo engels ingeburgerd ...

Elise lost een kerstwoordpuzzel op uit het meegenomen kerstwerkboekje.

'Want 'hulst', dat woord ken ik, want dat is 'holly' in het engels.'