zondag 25 mei 2008

kattewaad

Het was kwart over zeven toen ik even een kop koffie ging halen beneden. Op de overloop zag ik een witte klieder, en even verderop, op de trap, nog een. Tandpasta. De tube kindertandpasta in de badkamer was flink uitgeknepen. Beneden zaten beide kinderen stoïcijns voor de tv. Ik smoorde Samson en zijn gave Gert tijdelijk de mond met de mute-knop en vroeg met mijn beste Commisaris-Migrain-stem wat dit te betekenen had. Elise had er kennelijk niet zoveel mee van doen, maar Gijs had de witte vegen nog om zijn mond staan. Op de witte tafel lagen de mixer, een paar taartvormen en de föhn.
Ik vroeg Gijs hoevéél tandpasta hij precies op had, ik wist dat de tube niet meer vol was, maar twijfelde over een spoedwandeling richting huisartsenpost. Gijs claimde 'niet veel' te hebben gegeten. Ik vroeg waar de rest dan wel was. Het antwoord was simpel: 'In de haartjes van poes.'
Arme poes zat buiten onder de tuintafel, met inderdaad hier en daar vegen witte en blauwe tandpasta in zijn vacht. Boven in bad, waar de misdaad vermoedelijk had plaatsgevonden, lag nog een plasje witte pasta en wat vegen blauwe tegen de muur.
Poes simpelweg afnemen met een vochtig doekje blijkt iets te zijn dat in reclames en Amazing Discoveries altijd heel goed werkt, maar in werkelijkheid zinloos is. Gijs waagde nog de suggestie 'dat je het er heel makkelijk uitkreeg met deze:' (toont föhn aan publiek). Poes is dus ongewenst en geheel onvrijwillig onder de douche geweest - en níet geföhnd na afloop. Van de föhn is hij zo mogelijk nog banger dan van pepermuntgeur. Gijs zit intussen op zijn zitzak zijn zonden te overdenken (en daarbij luidkeels te zingen).
8 uur 's ochtends en de zondag kan beginnen. Tijd voor koffie.