In een van de vijf kookbladen die ik meenam uit Bath staat een recept met een hele brie in bladerdeeg.
Ernaast, in een heel subtiel kadertje, met netjes erboven geschreven 'advertisement feature', staat:
Coeur de Lion brie adds credibility to any cheeseboard blah-di-blah-wah.
Ja hoor.
Tuurlijk.
De geloofwaardigheid van je kaasplankje staat op het spel als je geen CdL neemt.
woensdag 17 maart 2010
kip
Gijs en Elise hebben woorden in het bad.
Er komen zinsneden uit de badkamer gerold als:
"Je bent een sexy kip met een kale kop en een piemel van drop en géén poten!"
Eh, ja.
Er komen zinsneden uit de badkamer gerold als:
"Je bent een sexy kip met een kale kop en een piemel van drop en géén poten!"
Eh, ja.
scholen
We tekenden een cirkel rond ons toekomstige huis en prikten een vlaggetje in de kaart bij iedere school op loopafstand. Het waren er 3, althans: de gewone staatsscholen waar zowel Elise als Gijs terecht zouden kunnen. Daarnaast was er nog 1 waar alleen Elise in de juiste leeftijdscategorie viel, maar die hadden de infants op een dependance, dus voor de volledigheid zijn we daar ook maar even langsgegaan.
De score:
St. Johns Roman Catholic: geen plaats.
St. Mary's of Bathwick CofE: geen plaats.
Widcombe Junior CofE: geen plaats.
Widcombe Infant had zelfs zo weinig plaats dat we niet langs hoefden te komen.
Alleen St. Andrews CofE had wellicht plek voor beide.
We zullen dus nog even verder moeten zoeken. Eventueel zelfs een school op auto-afstand, wat om velerlei redenen minder fijn is, maar dat zij dan maar zo.
De score:
St. Johns Roman Catholic: geen plaats.
St. Mary's of Bathwick CofE: geen plaats.
Widcombe Junior CofE: geen plaats.
Widcombe Infant had zelfs zo weinig plaats dat we niet langs hoefden te komen.
Alleen St. Andrews CofE had wellicht plek voor beide.
We zullen dus nog even verder moeten zoeken. Eventueel zelfs een school op auto-afstand, wat om velerlei redenen minder fijn is, maar dat zij dan maar zo.
ingewikkeld
Sommige dingen in de UK zijn verrassend ingewikkeld. Onder het motto 'maar dat doen we al 400/500/1200 jaar zo' en met de wetenschap dat er bijvoorbeeld geen gemeentelijke basisadministratie bestaat en dus niemand zeker kan weten wie waar woont en met wie getrouwd is. We hebben er in het verleden al wat fraaie staaltjes van voorbij zien komen, zoals die keer dat Mark voorafgaand aan ons huwelijk ten overstaan van de ambassadeur met zijn hand op de bijbel moest zweren nooit eerder getrouwd te zijn geweest.
Vorige week waren we bij de estate lawyer van het kantoor waar we ons huis van zullen huren. Als je een vakantiehuis huurt, of dat nou voor een week is of voor een maand of voor een half jaar, stort je een zak geld en dat is dat. Wil je hetzelfde pand huren als bewoner, ook al is het voor nog geen jaar, dan word je -zoals iedere Brit die iets wil in het leven- veelvuldig gescreend. Om een huurcontract te tekenen, word je geacht een aantal referenties te overleggen. Te beginnen met een toelichting van je werkgever. Gelukkig heeft Mark nog een werkgever, ik zou hoogstens over mezelf een verklaring kunnen afleggen die aantoont wat een uitstekende, punctuele en kundige persoonlijkheid ik ben. Dan moesten er algemene referenties komen: één van een direct familielid en twee van personen die noch collega's, noch familie waren. Daarnaast was er een lange vragenlijst waar de groene kaarten van de Amerikaanse Immigration Services bij verbleken. Tenslotte moesten we een credit check overleggen.
Tja.
Een credit check. Loop voor de aardigheid eens een willekeurige Nederlandse bank binnen en vraag om een credit check. Dat bestáát gewoon helemaal niet in Nederland! Maar leg dat maar weer uit aan de Britse lawyer. Waarschijnlijk vinden zij het evenzeer van achterlijkheid getuigen dat wij geen algemene credit check hebben als dat wij hun gebrek aan GBA nogal onhandig vinden. Of, om het waardenvrij te houden, on-Napoleontisch. Wat voor Britten waarschijnlijk een geuzenterm zal zijn. Waardenvrijheid het raam uit. Enfin.
Er bestaat natuurlijk iets als het BKR, en na aanvraag en het betalen van een paar euro valt er enkele werkdagen later een keurig envelopje op de mat waarin een paar A4tjes zitten waar niet eens de hypotheek op vermeld staat, maar uitsluitend twee mobiele telefoonaansluitingen. Niet erg interessant voor lawyer Andrew. Gelukkig was Mark óók nog in het bezit van een ingedommelde Britse bankrekening waar al 10 jaar vredig 200 pond op stond te slapen. En dát was nou vermoedelijk wel weer voldoende om de credit-check-behoefte te stillen met een dosis schijnzekerheid. Want: 'niks gebeurd' is ook: 'niks raars gebeurd'. Inmiddels lijkt het erop dat we daadwerkelijk door alle hoepeltjes van het systeem gesprongen zijn, om een huis te mogen huren. We bergen de dogs and ponies dus weer op, tot we ze nodig hebben voor de volgende horde: scholen.
Vorige week waren we bij de estate lawyer van het kantoor waar we ons huis van zullen huren. Als je een vakantiehuis huurt, of dat nou voor een week is of voor een maand of voor een half jaar, stort je een zak geld en dat is dat. Wil je hetzelfde pand huren als bewoner, ook al is het voor nog geen jaar, dan word je -zoals iedere Brit die iets wil in het leven- veelvuldig gescreend. Om een huurcontract te tekenen, word je geacht een aantal referenties te overleggen. Te beginnen met een toelichting van je werkgever. Gelukkig heeft Mark nog een werkgever, ik zou hoogstens over mezelf een verklaring kunnen afleggen die aantoont wat een uitstekende, punctuele en kundige persoonlijkheid ik ben. Dan moesten er algemene referenties komen: één van een direct familielid en twee van personen die noch collega's, noch familie waren. Daarnaast was er een lange vragenlijst waar de groene kaarten van de Amerikaanse Immigration Services bij verbleken. Tenslotte moesten we een credit check overleggen.
Tja.
Een credit check. Loop voor de aardigheid eens een willekeurige Nederlandse bank binnen en vraag om een credit check. Dat bestáát gewoon helemaal niet in Nederland! Maar leg dat maar weer uit aan de Britse lawyer. Waarschijnlijk vinden zij het evenzeer van achterlijkheid getuigen dat wij geen algemene credit check hebben als dat wij hun gebrek aan GBA nogal onhandig vinden. Of, om het waardenvrij te houden, on-Napoleontisch. Wat voor Britten waarschijnlijk een geuzenterm zal zijn. Waardenvrijheid het raam uit. Enfin.
Er bestaat natuurlijk iets als het BKR, en na aanvraag en het betalen van een paar euro valt er enkele werkdagen later een keurig envelopje op de mat waarin een paar A4tjes zitten waar niet eens de hypotheek op vermeld staat, maar uitsluitend twee mobiele telefoonaansluitingen. Niet erg interessant voor lawyer Andrew. Gelukkig was Mark óók nog in het bezit van een ingedommelde Britse bankrekening waar al 10 jaar vredig 200 pond op stond te slapen. En dát was nou vermoedelijk wel weer voldoende om de credit-check-behoefte te stillen met een dosis schijnzekerheid. Want: 'niks gebeurd' is ook: 'niks raars gebeurd'. Inmiddels lijkt het erop dat we daadwerkelijk door alle hoepeltjes van het systeem gesprongen zijn, om een huis te mogen huren. We bergen de dogs and ponies dus weer op, tot we ze nodig hebben voor de volgende horde: scholen.
Abonneren op:
Posts (Atom)