maan

Elise wilde wel eens weten hoe dat kón, dat de maan soms een rondje was en soms maar een dun vormpje dat eerst zó naar beneden ging en dan weer zó naar boven. Dat dat een sikkel heet, is ze waarschijnlijk weer vergeten, maar mijn uitleg met een zaklampje op de muur waar ik dan een balletje voor hield - dát zal ze zich misschien nog wel een tijdje herinneren.

Murakami

Ik geniet van Kafka on the shore. Ik verheug me telkens weer op het lezen, het is een verhaal dat zich totaal om je heenvouwt - en het overstijgt culturen en generaties. En tegelijk is het zo... Aziatisch. Ik heb volgens mij nooit eerder iets Japans gelezen, maar als dit exemplarisch is, ben ik om. Dan bestel ik nu de complete verzamelde werken voor de lange uren in vliegtuigen en hotels volgende maand.

De Murakami die ik lees, is haast magisch-realistisch. 'A metaphysical mindbender' staat op de omslag, en dat beschrijft het goed. Soms weet je langzaamaan wat er zal gaan gebeuren. Soms komen de gebeurtenissen totaal onverwacht, schokkend en van achteren. Een groot deel van de pagina's ademt veel rust uit. Kalmte. En soms is het hevig en gewelddadig, maar nooit zo dat je niet verder wilt lezen. Vreemd. En bijzonder.

tom er eens tijchen

Elise weet exact hoe het zit. Morgen om 12 uur is-ie er, de Sint. Op teevee, met zijn Pieten, de stoomboot en zijn paard. Zakelijk ingesteld als ze soms is, informeerde ze direct of ze dan ook hun schoen mochten zetten morgen? Gijs dobbert lekker mee op het hele verhaal: hij weet maar half hoe het allemaal zit, maar dat mag de pret niet drukken. Sint veroorzaakt duidelijk excitement bij grote zus en dat wil wat zeggen.

boeking

In mijn mailbox zit ineens een boeking. Voor een ticket naar India.
Ieks. En ook: wauw.
Het gaat dus door. Nu nog even in rattentempo vanalles regelen. Visum. Oppas. Verzekeringen voor de apparatuur. Contacten ter plaatse. Garantiebrieven. Antimalariamuggensmeersels. Krijg het er warm van.

tars broech

Gijs is fier als een kanon.

Ik heb zijn broek 'gerapeerd', met de door oma meegebachte Cars applicaties. Hij wilde hem direct de volgende ochtend aan, en was vanmorgen hoogst verontwaardigd dat de broek alweer in de was verdween wegens écht te vies geworden. Zijn mooie Tars broech... nét gerapeerd en dan alweer in de was!?

wazig

De accu was toch echt leeg gisteren. Eigenlijk woensdagavond al. Na een ...intensieve middag kreeg ik het nog wel voor elkaar om de kinderen op een behoorlijke manier in bed te leggen, en ben toen zelf ook maar gaan slapen. Twee uur later werd Elise weer huilend wakker: paracetamol uitgewerkt. Ik stond zelf al behoorlijk te trillen op mijn benen, maar gelukkig was Mark inmiddels thuis om het over te nemen. De volgende ochtend voelde ze zich weer kiplekker en is gewoon naar school vertrokken. Ikzelf was juist nog brakker dan tevoren dus thuis gebleven en de dag in een soort van comateuze toestand doorgebracht. Het spreekwoord zegt echter dat moeders eigenlijk niet ziek kunnen zijn, en dat werd onderstreept door een telefoontje halverwege de middag: de BSO. Elise was ziek, of we haar konden halen. Toch weer oorpijn. Opnieuw neusdruppels en paracetamol gegeven en twee uur later zat ze alweer te stuiteren en had praatjes voor tien. Vroeg in bed en vanochtend weer zo fit als een hoentje. In tegenstelling tot mama, maar die krabbelt ook weer op en zit nu wazig te wezen met een kop koffie op de bank. Da's al meer dan gisteren.