Rozeke

In het Brabants Dagblad, dat de reiziger vóór mij leest, staat een geboorteadvertentie. Het meisje heet Rozeke. Dan heb je geluk als kind dat de Moderne Mensch geen klassiekers meer kent, anders noemt in no time je hele vriendenkring je Zoetekoeksdozeke.

no signs today

Als ik het perron op kom, anderhalve minuut voor vertrektijd, staat er wel een trein, maar op het bord de mededeling 'Niet instappen'. Toch zit de trein bijna vol. Ik informeer bij een langslopende NS-meneer en die bevestigt dat deze trein wel de reguliere 7.02 is. In de trein staat overal 'Heerlen' op de displays. Een minuut voor vertrek roept de conducteur om dat de displays niet aangepast kunnen worden. Sorry - no signs today.

hè, gezellig...

Op de stations hangt momenteel in veelvoud een reclame die tot nadenken stemt. 'Scheiden?' kopt het reusachtige geval, dikke letters geprojecteerd over een mens in dramatische pose. En daaronder: 'kom naar de echtscheidingsbeurs!' Tja, waarom ook niet. Na de Love&Marriage beurs en de Negenmaandenbeurs duurt het meestal wel even voor de Uitvaartbeurs aan de beurt is, en elk jaar de Woonbeurs, de Huishoudbeurs, de Autorai en de Vakantiebeurs, dat wordt ook zo'n *sleur*. En dus: de echtscheidingsbeurs. Wat zouden ze daar doen? Leuke incentives of grappige herinneringskadootjes ('bedankt dat je bij onze echtscheiding was') kun je je nauwelijks voorstellen. Speciale kleding om er extra gepast somber uit te zien? Glibber-in-pompflesjes om vastgeroeste trouwringen af te krijgen en je zo te ontdoen van de knellende huwelijkse banden? Of kijkt de Echtscheidingsbeurs liever *vooruit* en is het een relatie-evenement waar je mogelijk je volgende partner opdoet?
Vooralsnog zie ik vooral langgerekte rijen stands van stoffige dossierkasten en donkergrijze maatpakken.