woensdag 10 december 2008

primeur

We kwamen even langs bij de generale van Helikon, waar het net pauze was. De pianiste had net de vleugel geopend om even in te spelen. 'Ik kan Sinterklaas-Kapoentje spelen!' zei Elise. Dat mocht, en ook nog 'Deze vuist op deze vuist' erachteraan - waarbij Gijs in een perfecte samenwerking het pedaal bediende. Alweer een primeur: de eerste keer concertvleugel.

authentiek

Vandaag kwam er een poststuk binnen, keurig aan ons geadresseerd en gedateerd 4/12/2008, en gefrankeerd... met 3 zegels nog in guldencentenwaarde. Uit 1995 was er een. Heel bijzonder. Iemand die zijn voorraad opmaakte, of nog ergens een laatje in het huis van z'n oma had ontdekt.

Unilevertje pesten

Ergens op de productontwikkelafdeling van Albert Heijn zit iemand erg te genieten van het prikken van multinationals. Na de rechtszaak over de potten pindakaas en het eindeloze gemier over bakjes margarine die wel-niet-wel-niet teveel leken op hun A-merk tegenhanger, zag ik nu de nieuwe chipslijn. Waar eerst Unilever het bokje was, is nu Pepsico aan de beurt. De zakken lijken namelijk sprekend op de luxe-lijnen van Lays. Zo erg zelfs, dat ik elke keer weer naar de voorraadkast moet lopen om te weten: 'oh ja: Sensations=Lays, Temptations=AH'. Whoehahaha, ik vind het briljant. Nog afgezien van of klanten nou daadwerkelijk zo dom zijn dat ze zonder opletten dat huismerk grijpen of dat ze uit nieuwsgierigheid gaan testen, vind ik het kijken-hoever-je-kunt-gaan eigenlijk wel grappig in dit verband. Minder sympathiek is dat ook de kleine fabrikant Kettle wordt gepest met een huismerk-editie van hun quasi-authentieke zogenaamd-handgebakken-chipjes. Maar vermoedelijk is hun footprint in dat segmentje van de chipsmarkt al zo indrukwekkend dat die paar zakjes Zwarte Peper Ambachtelijke Chips uit Zaandam weinig indruk maken.
Grote winnaar ben ikzelf natuurlijk, als rasechte store brand buyer. Nog goedkopere versies! En een vermakelijk schouwspel in de schappen van de supermarkt.

dág Sinterklaasje













Zoals dat hoort, hangt de Sint met zijn Pieten nog wat rond hier in huize Peletier. Gijs zingt nog elke dag van 'Sinterklaasje kom maar binnen met je K'nex', de pietenmutsen zijn nog niet opgeborgen, Elise legde vanochtend uit dat 'een paar pieten nog in Nederland zijn omdat ze nog niet alle zakken met kadootjes hadden kunnen brengen' en ook wijzelf neuriën nog wel van stoomboten en schoentjes met lekkers. Heel lang gaat dat niet meer duren, want in de komende dagen gaan we langzamerhand in kerststemming raken. Elise heeft al gevraagd om lampjes langs haar raam, Gijs heeft verzocht om de inmiddels weggepoetste stoomboot te vervangen door een raamschildering 'met veel sneeuw en bomen'. Ofwel: aan de slag. Het is maar goed dat ik besloten heb dit jaar eens mijn stuwmeer aan vrije dagen op te souperen, zodat ik vanaf halverwege volgende week vrij heb.

Om de stemming er echt goed in te krijgen, heb ik de Kerst-CD's opgediept, met als twijfelachtig hoogtepunt een bij-een-pak-wasmiddel-gekregen prachtwerk van De Inmiddels Al Niet Meer Toppers Geer, Gor en Froog. Niet om aan te horen gekweel van winters-Amerikaanse classics. Na een half uurtje Rudolphs, Winterwonderlanden en Snowbells-ringeling-ring-ting-tingeling-ding ben je er weer helemaal klaar voor. Mee. Nahja. Kom maar op met die boom.