hapje muur

Ik hoop niet dat ik ooit door welke omstandigheid dan ook gedwongen word een soyazuivel-only dieet te volgen om in mijn calciumintake te voorzien. Het kan me nog steeds niet bekoren. Albert bracht vorige én deze week een bakje soya-yoghurt mee, en ik heb het eens aan een smaaktest onderworpen. Je moet zo'n product natuurlijk onbevooroordeeld tegemoet treden, net zoals je alcoholvrij bier vooral niet moet drinken ter vervanging van een pilsje maar eerder als een soort alternatieve frisdrank. Jammergenoeg bracht het vooral de herinnering terug aan mijn studentenbijbaan in een natuurvoedingswinkel. De winkel was leuk, de soyazuivel vond ik niks. En nog steeds heeft iedere hap een distincte gemalen-karton nasmaak. Het romige zuurtje van goede zuivel ontbreekt. De cruesli kan dat niet verhullen, en zelfs de textuur klopt niet helemaal. Jammer, Yofu. Als na de eerstvolgende kernramp de koeien allemaal groen licht geven in het donker, beperk ik me wel tot cashewnootjes en broccoli. En af en toe een hapje muur.

knopjes

Harrie Jekkers houdt van orkanen met mooie meisjesnamen, en ik houd van treinen die al klaar staan als je het perron op komt. De 7.02 staat nooit klaar, daar moet je op wachten. Meestal is-ie wel aardig op tijd. Vandaag viel me op dat ónder de treeplank bij de deur twee knoppen zaten. Deze knoppen gaven licht. Knoppen van hetzelfde type dat ook naast de deuren zit, op een normaal bereikbare hoogte. Knoppen die hard en geluidloos roepen druk op mij! Het gaat wat ver om 's ochtends voor zevenen op een koud perron te knielen en onder een treintreeplank te reiken naar een knop, maar de vraag wat er zou gebeuren heeft me toch zeker een kwartier bezig gehouden. Wat gebeurt er als je op die knoppen drukt? Valt het remblok eraf? Komt de railtenderstudent dan daar langs? Gaat er een alarm af? De meest sensationele scenario's komen voorbij in mijn hoofd.

Waarschijnlijk is het gewoon de deurontgrendeling.

boeddha

Het Thaise restaurant heeft het kleine stukje gemeentegroen voor hun perceel geadopteerd. In het anderhalve vierkante meter grote driehoekje staat geen boom meer. In plaats daarvan is er met zorg een klein tuintje gemaakt rondom een boeddhabeeld. En daar staat het in de dagelijkse weer en wind. Tussen boeddha en restaurant liggen twee trottoirs en een fietspad. Daar zoeven de forensen naar werk of huis, terwijl boeddha in alle rust het busverkeer overziet op het kruispunt.