zondag 3 juli 2011

fonemisch coherentiemodel

Gijs heeft net als elk kind dat leert lezen, een fonemisch coherentiemodel in ontwikkeling: binnenin dat blonde koppie worden lettercombinaties aan klanken gekoppeld. Alleen zijn momenteel de Engelse koppelingen nog net iets sterker dan de Nederlandse. Dat maakt hulp bij spelling lastig ("dat spel je ee-ie-s" leidt dan logischerwijs niet tot eis maar tot aes) en geeft nog wat vertraging bij het Nederlands lezen.

Gisteren ging hij koken met Mark. Moeizaam spellend las hij uit zijn kookboek: "l-oo-k-o-n-p-aa-g-uhh twintig". "Page twenty." zei Mark. "Bladzijde twintig."

Gijs keek verrast en toen blij.
"Oh! Het is Éngels!?"

...en las vervolgens op topsnelheid: "fry two chopped onions in a little oil..." het hele recept uit.

ritsen vanaf hier

Afgelopen week waren we alweer precies een maand terug in Nederland. De dozen zijn uitgepakt, het tuinoerwoud teruggekapt tot menselijke proporties, de administratieve afhandeling van een jaar buitenland bijna geregeld. We ritsen allemaal weer in het gewone Nederlandse leven in.

Bij sommigen gaat dat heel snel. Na twee dagen non-stop slapen was Harige Bejaarde Toby weer helemaal op zijn plek. Er valt weinig op te maken uit zijn dagelijkse gang of hij nou zijn geboorteplaats Bath boven Eindhoven prefereert of niet. Hij schijnt wel in zijn nopjes te zijn dat hij weer in de tuin kan.

Ook Gijs en Elise waren in een paar dagen weer helemaal terug. Daar helpt school natuurlijk enorm bij. Ze vinden het allebei heerlijk om weer hier naar school te gaan, hoe goed ze ook ingeburgerd waren op de Engelse school. Elise is kennelijk vastbesloten om op de oude voet verder te gaan en stoomt op volle kracht door allerlei cito's en toetsen. Gijs heeft wat acclimatiseertijd nodig omdat het Engels leesonderwijs zijn Nederlandse spellingvaardigheden wat overhoop gooide, maar voelt zich duidelijk prima op zijn plekje bij juf A. Nog een week, dan hebben ze vakantie.

En wij, wij zijn vooral tevreden om weer in ons fijne huis hier te zijn, met één woonplek, met ééndimensionale administratie, met regels die we kennen. Met lekker veel ruimte, zeker nu we in een nog altijd voortdurende opruimgolf eindeloos veel spullen het huis uit dragen. De kringloopwinkel wordt op wekelijkse basis verrijkt met dingen en Gratis Afhalen op marktplaats scoort keer op keer. Gedurende de zomer ritsen we ook terug in het dagelijks werk. En tussendoor schijnen we ook in de tuin te kunnen zitten, want die hébben we weer, een tuin. Ik ben het zo ontwend dat ik er alleen nog maar gesnoeid en gepoot en geplukt heb, maar nog helemaal niet gezéten. Daar moeten we maar vlug verandering in brengen.