zondag 5 september 2010

knip van de dag

In Duitsland verbaas ik me altijd over de manier waarop vlees wordt aangeprezen in de lokale reclameblaadjes. Waar de supert om de hoek zijn druifjes knapperig en fris fotografeert, en zijn bronwater haast van de pagina af laat spetteren, ziet het vlees er steevast onappetijtelijk uit. Grote hompen dood beest, oneindig opgestapelde grauwe karbonaadjes, kiloknallers met vetranden waar geen sportschool meer aan helpt. Een onsmakelijke parade uit een derderangs porno-horror.

Hier in de UK gaat dat stukken subtieler. Het vleesschap is wel vol, dat wel. Vol met British en Irish en heel af en toe Argentinian. Ook vol met organic en free-range: blije koeien en vrije kippen die er hoe dan ook minder vrij en blij uit zien nu ze in een plastic bakje onder een cellofaantje met een prijssticker resideren. In de reclamefolders staat geen hornoparade, maar wel onbegrijpelijke lichaamsdelen van willekeurige dieren waarbij dan vermeld staat 'knip van de dag' of 'slagers' beste!'

Vlees - en dan vooral de roasts en stews - zijn wel een ding in dit land. Het koelvak is groot, in de categorie meat and poultry. Het diepvrieseiland ook. Ook het kantenklaarschap wekt verwondering. Blikjes ham: snap ik. Blikjes gehaktballetjes: op het randje. Maar blikjes pie-vulling of blikjes stoofschotel, daar heb ik nog geen relatie mee kunnen en willen opbouwen. Britten wel, kennelijk. Zelfs fliffende Bekende UK koks laten zich met naam en toenaam fotograferen op pouches met inhoud die voor de toevallige voorbijganger nog het meest wegheeft van hondenvoer-met-hier-en-daar-een-worteltje.

De cuts of the day heb ik nog niet geprobeerd, we hebben het gehouden bij wat organic beef mince en een scharrelkipfiletje. Die woonden naast het schap met lamb, en dát snappen Gijs en Elise. Waarom eten mensen dan lam? Da's zielig! Ik draaide het standaardverhaal af: is dat zieliger dan koe? Of vark?

Ja. Dat Vonden Zij Zieliger Dan Koe. Of Vark.

Strategie-vegetarisme lag voor de hand. "Okee, ik vind het uitstekend om voortaan vegetarisch te eten. Geen enkel punt. Maarre, dan leggen we de worstjes (scharrelworstjes!) en bacon (blije bacon!) voor het ontbijt ook even terug, okee?"

Dat viel niet in hele goede aarde. Vooral Gijs is namelijk de vleesgeworden flexitariër (pardon our French in dit verband): tijdens het ontbijt lust hij álles, tijdens het diner niets dan brood. "Maar mama, kun je dan niet alleen vlees van blije dieren kopen?"

En dat doen we dan maar. Geen cut-of-the-day, geen kiloknaller en geen pouch met Jamie-O-gecertificeerd hondenvoer. Een organic chipolata. En ze zijn nog lekker ook.