zaterdag 15 september 2007

spetters

Op het Renz terrein stond een gezellig zwembadje opgesteld met een klein perkje ernaast, hek eromheen, kleine kunststof woninkjes op het terrein, wat nep-bamboe en een keurig loopbruggetje naar het water. Het stonk er lekker naar vis. Hier kamperen de Renz-pinguins.

aaaaai-poesje

Man aait zijn lieve katje.

spannend

In de Karpendonk is circus Renz weer neergestreken. Vanmiddag zijn we even gaan kijken. Dit maal geen olifanten, maar wel zeehonden, pinguins, paarden, tijgers en leeuwen. Vooral de leeuwen waren spannend...

brief

Vanochtend kwam Elise met het plan om een brief aan oma te gaan schrijven. Ze bracht het meteen ten uitvoer. Het resulteerde in een klein wit memoblaadje waar in potlood op stond

OMA MAGIK
METJOU EEN
HELMKOPEN
ELISE

Het geheel werd zorgvuldig in een envelop gedaan.
En dat hebben we dus gedaan toen oma arriveerde: een fietshelm voor Elises verjaardag gekocht. Ook al zelfbedacht. Je hoeft gaandeweg eigenlijk niets meer te doen als ouder - behalve af en toe een matig idee afwenden.

highlight

't Is erg, maar als food buff is het uitkomen van het tijdschrift met de grootste oplage van Nederland elke keer weer een klein feestje. Het ding zelf is niet food buffy maar gewoon lekker alledaags leesvoer. Het bestaat al sinds mijn kindertijd. Het gaat mee met zijn tijd en nooit verloren. Ongelofelijk, wat een concept. De bedenker mag met terugwerkende kracht een prijs krijgen. Tijd voor kop koffie en... de nieuwe Allerhande.

liedje

Hoe komen ze nou toch aan dat liedje? Een van de dingen die hier in huis veel wordt gezongen is 'Ik heb een toe-toe-toeter op mijn waterscooter, daarmee toe-toe-toeter ik naar jouououou....'

Meer dan dat kennen ze niet, maar ... waar komt het vandaan?

buitenkant

Ik hoor over een kennis van me met een jong gezin die op het punt van scheiden staat. Ik schrok, maar ben tegelijk verbaasd. Ik kijk naar fotoos van een familie op vakantie, van gelukkige kindertjes, van plezier. En toch gaan ze uit elkaar. Toch gaat het daar achter de voordeur dus niet goed. En ik reken in een achtergrondproces hoe vaak dit zal voorkomen. Hoeveel van mijn collega's? Hoeveel buren? Hoeveel ouders op de school van ons kind? Hoe vaak zie je niets aan de buitenkant? Waarom zou dat zo gaan?

kinderschaar

Gijs wil graag 'tnippen'. Hij zit aan de keukentafel met de grootste schaar die we hebben e n maakt dreigende bewegingen naar de dikke zaterdagkrant die daar vers ligt te wezen. Op zoek naar de kinderschaar dus. Daar zijn er minstens twee van, maar je weet natuurlijk nooit waar. Ik hoor mezelf door het huis roepen met deze bijna bijbelse zinsnede: 'wáááárrrrr is de kinderschaaaaaarrr??'
Elise knipt inmiddels met allerlei scharen zonder dat we ons bekommeren om de lengte of de scherpte. Gijs laat ik liever starten met een beginnersschaartje. Maar goed, schaartjes gelokaliseerd, Gijs aan de groene tafel geparkeerd. Hij gaat druk aan de slag met groene en rode blaadjes. Na verloop van tijd hoor ik 'Jaaaaaaa, het lúcht, ich tan tnippen!' Even later klaagt hij dat het niet gaat. Wordt boos. Wendt zich tot het plakband. Raakt verstrikt in een lange reep sellotape. Beklaagt zich luidkeels over de onhandelbaarheid van het knutselmateriaal hier te huize.

En nu zit de hele kinderschaar (all of two) aan de keukentafel met de strijkkralen.