zondag 9 september 2007

eindquote

Beginnen is moeilijk, maar eindigen ook. Ik heb eindelijk het juiste eindclipje gevonden voor mijn huidige project. Hè. Nu kan ik even achteroverleunen. Renderen maar!

thema's

Die Andrew Lloydd Webber had het wel voor elkaar. De thema's van Cats blijven maar hangen. Ze komen meer en meer terug, worden steeds sterker.

siblings

geen bebicijn maar toffie

Mark vroeg Gijs op afstand -hij stond in de tuin met zijn fiets- om een koffie.
Gijs begreep de gebaren niet.
Hij dacht dat papa, net als vanmiddag, een beetje 'bebicijn' moest, tegen de hoofdpijn.
Toen hij eenmaal binnen was, moest hij nog even diep denken bij de gebaren, tot hij concludeerde dat het 'niet een bebicijn maar TOFFIE!' moest worden.

En nu staat hij, zingend als de Swedish Chef, koffie te zetten.
'Naaaaoh-die-daaaoh-die-daaaoh'

real stuff

Vandaag de proef op de som genomen. Albert verkoopt géén echte parmiggiano maar wel grana padano. Ik heb eerlijk gezegd altijd mijn neus opgehaald voor deze nepperd. Hoe zou een 19,70/kg variant even goed kunnen zijn als een van 67,90/kg?

Terecht, zo bleek.
De Grana is een slap aftreksel. Scherp. Redelijk geschikt voor een laagje in de oven. Maar voor het echte werk, de flakes over groene asperges of pasta, tja, daarvoor moet ik dus echt naar de winkel.

lekker

Vandaag heb ik 'm gemaakt, die rucolapesto. Het was een makkie: geroosterde pijnboompitjes, veel rucola, geraspte parmezaan, grote teen knof en een paar gedroogde tomaatjes. Even in de staafmixmaalmolen. Heerlijk. Eerst maar eens een dikke laag gesmeerd in de halve paprika's en daarna een mengsel van gebakken gehakt, kleine stukjes ncrv-tomaat en rozijnen erop. En, voor het onculinaire volk, frietjes erbij.

echte liefde

'Hou jij van bruin mama?'
Op mijn bevestigend antwoord wordt druk verder gekleurd. Dan krijg ik een klein papiertje in handen gedrukt. Er staat een hartje op, rode lijnen, bruin ingekleurd en met een keurig getekende rode highlight op de rechter bovenhelft.
'Die mag jij ophangen op jouw werk.'

zondagochtendschade

Soms ga je al na een paar dagen twijfelen aan je besluit. Sinds Gijs' bed open is, en hij er zelf uit kan (ter voorbereiding op zijn grotejongensbed dat morgen arriveert), wordt er op weekendochtenden beneden gespeeld. En dat gaat gepaard met kleine en grote hobbeltjes. Waren we gisteren allemaal om 6.30 eruit omdat Gijs een percussiedemo gaf met plastic gereedschap op het keukentje, vanochtend ging ik eens poolshoogte nemen wat het gebrul beneden betekende. Dat bleek protest van Gijs te zijn omdat Elise op zijn treinrails stond. Intussen kauwde hij op een appel waar slechts 1% vanaf gegeten was. De afgeknaagde hapjes lagen verspreid in een omtrek van anderhalve meter om hem heen. Daar zat namelijk schil aan. Terwijl ik Gijs sommeerde om de hapjes op te ruimen, kwam Elise aanzetten met een blauw ding. 'Mag je hierin knippen mama?'. Zo'n vraag waar ze zelf het antwoord al op wist eigenlijk. Het was een hard opgedroogd vaatdoekje dat ze van de stapel schone was had geplukt en dat nu voorzien was van een fraaie franje aan de onderzijde. Ik heb haar gecomplimenteerd met de versiering en op het hart gedrukt vooral niet meer in dingen te knippen zonder vragen.

...Koffie?