zondag 28 februari 2010
join the military
Als je niet beter wist, zou je denken dat Elise en Yentl zich voorbereiden op een plaatsje bij de landmacht. Hun nieuwste passie is trainen voor Kids on Ice. 'Kunstrijden', zoals de dames zelf zeggen. Niet 'ijsdansen', niet 'kunstschaatsen', nee: 'kunstrijden'.
Omdat er meer dan 250 kinderen deelnemen aan deze shows, waarvan de kleinsten een jaar of 3 zijn en de grootsten de puberteit al voorbij, wordt de hele operatie geleid met militaire precisie. De regels zijn streng en uitgebreid. Over uiterlijk (verplicht een staart in het haar), over gedrag (altijd op tijd natuurlijk), over uitrusting (witte kunstschaatsen). Geen chocolade mee tijdens de shows (vlekken!), geen ouders in de kleedkamers tenzij je zelf nog niet je schaatsveters kunt strikken. Alle kinderen doen aan drie dansen mee en hebben dus verschillende kostuums aan, die door een batterij vrijwilligers inelkaar genaaid worden. Op het ijs klonk tijdens de finaletraining om 9 uur vanochtend al de mededeling dat wie nú nog stond te kletsen, van de schaatsvloer af moest.
En het doet ze goed, het is prima zo. Ze genieten volop en hebben geen enkel probleem met de tijden en de vele trainingen. Vandaag in totaal 2,5 uur, woensdag anderhalf, zondag daarop weer, en zo wordt het intensiever tot aan de shows op 3, 4 en 5 april. Daar mag geen opname gemaakt worden - dus de afgelopen keren heb ik mijn camera maar meegenomen om wat plaatjes te schieten.
Omdat er meer dan 250 kinderen deelnemen aan deze shows, waarvan de kleinsten een jaar of 3 zijn en de grootsten de puberteit al voorbij, wordt de hele operatie geleid met militaire precisie. De regels zijn streng en uitgebreid. Over uiterlijk (verplicht een staart in het haar), over gedrag (altijd op tijd natuurlijk), over uitrusting (witte kunstschaatsen). Geen chocolade mee tijdens de shows (vlekken!), geen ouders in de kleedkamers tenzij je zelf nog niet je schaatsveters kunt strikken. Alle kinderen doen aan drie dansen mee en hebben dus verschillende kostuums aan, die door een batterij vrijwilligers inelkaar genaaid worden. Op het ijs klonk tijdens de finaletraining om 9 uur vanochtend al de mededeling dat wie nú nog stond te kletsen, van de schaatsvloer af moest.
En het doet ze goed, het is prima zo. Ze genieten volop en hebben geen enkel probleem met de tijden en de vele trainingen. Vandaag in totaal 2,5 uur, woensdag anderhalf, zondag daarop weer, en zo wordt het intensiever tot aan de shows op 3, 4 en 5 april. Daar mag geen opname gemaakt worden - dus de afgelopen keren heb ik mijn camera maar meegenomen om wat plaatjes te schieten.
zaterdag 27 februari 2010
school
De school van onze keuze heeft geen plaats.
Wel voor Elise, niet voor Gijs.
In Engeland zit een scheiding tussen wat in Nederland groep 4 en 5 is.
Elise zou dus komend schooljaar naar 'Junior' gaan, Gijs zit nog in 'Infant'. Waar het er, getuige de opgevraagde curricula, bepaald niet infantiel aan toe gaat. Britse kindertjes die uit het equivalent van onze groep 2 komen, kunnen al aardig lezen. Gijs wordt dus, met hulp van school, 'klaargestoomd' zodat hij op zijn minst in het Nederlands een vergelijkbaar niveau heeft. Over Elises niveau maken we ons totaal geen zorgen. Ze is zojuist gestart met de methode Engels voor groep 7/8, niet eens vanwege ons aanstaande vertrek maar uitsluitend als verbreding. Anders 'dut ze in', zegt de juf. Dat kunnen we alleen maar toejuichen.
De support vanuit de school is overigens fenomenaal.
Nu is het hopen dat we voor komend jaar een even goede, ondersteunende, behulpzame school zullen treffen. Widcombe Infant is vol, jammergenoeg, dus onze hoop is gevestigd op Bathwick St. Mary. Volgende week gaan we er praten.
Wel voor Elise, niet voor Gijs.
In Engeland zit een scheiding tussen wat in Nederland groep 4 en 5 is.
Elise zou dus komend schooljaar naar 'Junior' gaan, Gijs zit nog in 'Infant'. Waar het er, getuige de opgevraagde curricula, bepaald niet infantiel aan toe gaat. Britse kindertjes die uit het equivalent van onze groep 2 komen, kunnen al aardig lezen. Gijs wordt dus, met hulp van school, 'klaargestoomd' zodat hij op zijn minst in het Nederlands een vergelijkbaar niveau heeft. Over Elises niveau maken we ons totaal geen zorgen. Ze is zojuist gestart met de methode Engels voor groep 7/8, niet eens vanwege ons aanstaande vertrek maar uitsluitend als verbreding. Anders 'dut ze in', zegt de juf. Dat kunnen we alleen maar toejuichen.
De support vanuit de school is overigens fenomenaal.
Nu is het hopen dat we voor komend jaar een even goede, ondersteunende, behulpzame school zullen treffen. Widcombe Infant is vol, jammergenoeg, dus onze hoop is gevestigd op Bathwick St. Mary. Volgende week gaan we er praten.
avec bouton de marche/arrêt
"Ze" zeggen dat het blog weer aan moet.
Ja, meneer de brigadier, dát zeggen ze!
Nou.
Dat moet eigenlijk ook.
Dat moest al een aardig tijdje, het microbloggen laat zijn sporen na in dit macroblog.
Al dat minuscule getwitter is natuurlijk geen voertuig voor de serieuze plannen die ons de komende tijd te wachten staan. Dus, Ladies and Gentlemen: het blogseizoen is heropend. Zorg dat uw stoelleuning rechtop staat, klap de tafel voor u op en fasten your seatbelt.
Ja, meneer de brigadier, dát zeggen ze!
Nou.
Dat moet eigenlijk ook.
Dat moest al een aardig tijdje, het microbloggen laat zijn sporen na in dit macroblog.
Al dat minuscule getwitter is natuurlijk geen voertuig voor de serieuze plannen die ons de komende tijd te wachten staan. Dus, Ladies and Gentlemen: het blogseizoen is heropend. Zorg dat uw stoelleuning rechtop staat, klap de tafel voor u op en fasten your seatbelt.
Abonneren op:
Posts (Atom)