zondag 3 februari 2008

mediageschiedenis

Hm, tja. Je kunt vinden van Peter 'Repelsteeltje' Beterweter wat je wilt, maar de man maakt wél mediageschienis. Hij is door heel Amerika plátgebeld afgelopen dagen. Wat een cliffhanger. En terwijl hij onthult hoe slinks hij en zijn team wel waren en hoe ze op onnavolgbare wijze Joran van der S. in een val lokten, pikt de rest van SBS een graantje mee. Hart van Nederland doet een extra uitzending. Wegmisbruikers gaat met het laatste kwartier door alle kijkcijferrecords. Impressive.

lente

Wat een beetje paracetamol al niet kan doen. Met een slok sinaspril op banjert Gijs alweer vrolijk door de kamer. Als wij een klein stukje van een bekend lied zingen, komt hij met zijn geheel eigen versie aanzetten, en omdat we allebei erg moeten lachen, doet hij er nog een schepje bovenop. Met de slappe lach om zichzelf stapt hij rond:

Als de lente komt/
dan stuur ik/
poes naar Amsterdam!

rastantje

Als Gijs zijn rastantje laat staan, is er echt iets niet in de haak.
En inderdaad, Gijs ligt sinds een uurtje ziek op de bank. Wil niet lezen, niet drinken, en zelfs geen abrikoos eten. Hij zucht, voelt warm en ruikt naar verkouden slijmvliezen. Dat wordt een dagje rustig aan doen.

*rastantje = Elisewoord voor croissantje

feestelijk

Het is extreem rustig hier op carnavalsgebied. Als je niet beter wist, zou je niet denken dat er wat gevierd werd dit weekend. Zo nu en dan zie je ze voorbij komen: een man op de fiets, met een malle gestreepte broek die op een normale dag direct een nominatie voor broekvandeweek zou opleveren en een kratje bier achterop. Gisterenochtend vroeg hoorde ik zachte hoempa uit een voertuig dat op bescheiden snelheid door de straat reed. Ik kreeg direct een visioen van een topzware praalwagen die slipte in de sneeuw en in slow motion omkantelde, aan alle kanten stuiterden en rolden gekleurde dingen weg en de carnavalsprinsessen in de top van het ding konden zichzelf ternauwernood in veiligheid brengen. Gebeurde natuurlijk niet. Het ding reed op een slakkengang verder. Dat is alles wat we hier merken van carnaval.

F&F

Het werd tijd voor wat groene blaadjes in huis. Buiten is het nog erg kaal, ondanks de kamperfoelies en de vijf meter brede passiebloem aan de schutting. Gisteren reed ik de mobilo dus naar het tuincentrum. De afgelopen jaren hadden we nauwelijks kamerplanten omdat de potaarde steevast verdween in duplo-kiepauto's en peutermondjes, maar tegenwoordig moet het wel weer kunnen. Eenmaal in het tuincentrum was de keuze nog niet triviaal. Alles lijkend op sprieten wordt door Toby aangevroten, dus dracena's en palmachtigen, hoe fraai ook, zijn een no-go. Smalle hoge dingen, erg leuk voor de wat legere gebieden in de ruimte, vallen onherroepelijk om bij een aanvaring met een loopfiets of een stokpaard. Kleurige bloemen zijn leuk maar ook onderhoudswensend, de medinilla die we in Amsterdam wat jaren hebben gehad, liet ik dus maar staan. Het werden twee robuuste én brede types, een ficus en een fatsia.
Extra zware potten eromheen. En daar staan ze dan, elk aan één kant van de kamer, in unisono de lucht te zuiveren. F&F.

vragen

Het ontbijt is een goed moment om met je vragen voor die dag te beginnen. Elise steekt direct van wal.
'Mama? In mijn klas zijn kinderen die Allah kennen. Ken jij Allah?'
Net als ik uitleg wie Allah is, komt de volgende vraag eroverheen.
'Als je dood bent, ga je naar de hemel, hè?
Ik zeg dat ik het niet weet, en dat niemand dat kan weten, en dat verschillende mensen verschillende dingen denken.
Elise heeft haar volgende vraag al klaar.
'Mama? Waarom mag ik niet elke dág een koek mee naar school in plaats van fruit?'
Als je vijf bent, zijn haast alle vragen van gelijk gewicht.