vrijdag 29 februari 2008

zo heel erg

'Mama...' zegt Gijs bij het naar beneden gaan. 'Ik wil zo graag naast jou zitten. Want ik ben zo heel erg verliefd op jou.'

stink alike

We aten linzensoep en er waren ook kleine broodjes. Gijs beperkt zich doorgaans tot zijn kleine broodje, maar wil daar wel erg graag boter op. Dat kan natuurlijk. Nu had ik ook een heerlijke rauwmelkse boerencamembert, zo'n stinkerd. Zoeen waarbij de rest van het gezin de koelkast niet vlug genoeg dicht kan meppen. Altijd te laat, de explosieve walm heeft zich al verspreid door de (bij)keuken. Muwhahaha, de wraak van de kaas.

Gijs wees op het doosje. 'Wat is dat?'
'Dat is stinkkaas Gijs.'
Ik verwachtte dat het daar wel bij zou blijven, maar Gijs zei: 'Mag ik ook stinkkaas op mij' broodje?'
'Natuurlijk mag jij dat. Ik zal het je eerst even laten ruiken.'
Gijs snuffelde behoedzaam aan het in cellofaan gewikkelde schijfje.
'Lekkere stinkkaas, mama.'
Hij schrok niet, integendeel. Dat wilde hij ook wel.
Hij kauwde tevreden een half plakje camembert weg.
Toen vond hij het genoeg.
Da's al heel wat, voor een eerste medestander op het gebied van stinkkaas.

provinciaals

Wat is dat toch, die behoefte om vanalles als provinciaals aan te duiden? Volgens mij wordt in 85% van de gevallen (of meer) eigenlijk Provençaals bedoeld. Als in 'naar een recept zoals het in de Provence had kunnen voorkomen', of 'met provençaalse kruiden'. En zeker niet 'uit de provincie'. Welke provincie? Bij de broodjescorner van het bedrijfsrestaurant is, zag ik vandaag, de Provinciaalse pistolet in de aanbieding. Albert Heijn maakt het helemaal bont, die weten echt niet wat ze willen en beweren op hun website 'Provenciaalse braadkip' in het assortiment te hebben. Dat is dan zeker een plat pratende gekruide kip uit Frankrijk die voor het eerst met de trein mag?

held belt boer

Gijs is vooral into superhelden omdat Elise into superhelden is. Elise heeft liefst dagelijks een dosis MegaMindy nodig, en als dat onverhoopt niet mocht lukken, dan bezweert ze het onheil door de tune ten beste te geven. Op haar onnavolgbare wijze natuurlijk.

'... 'k ben een echte superheld,
die elke boer op aarde belt...'

Tja. Ik moest meteen denken aan dat ene karakter uit Douglas Adams' Hitchhikers-trilogie-in-vijf-delen. De man die onsterfelijk was en als remedie tegen de daarmee onvermijdelijk gepaard gaande verveling zichzelf had voorgenomen om ieder wezen in het universum te beledigen. Op alfabetische volgorde. Dat ging dan ongeveer als volgt:

[ruimteschip landt, man stapt uit en wendt zich tot 3 mm groot slakje]
'Llandwynnghtst Krept'niugyonn?'
'Ja?'
'Je bent een ongelofelijke oetlul.'
[man stapt weer in ruimteschip, vertrekt en laat verbouwereerd slakje achter.]

Zonder ruimteschip kun je beter bellen, om al die boeren aan te spreken. Zelfs als superheld (die elke boef op aarde velt.)

écht nieuws

Radio 1 besteedde vanochtend op prime-nieuws-time, ergens tussen 7 en 8, zeker tien minuten aan een item over schrikkelbabies. Helaas voor ze waren de exemplaren die afgelopen nacht werden geboren in het ziekenhuis waar hun reporter stond, zo poliklinisch dat ze allang weer thuis waren met hun schrikkelpapa's en -mama's. Daarom deden ze maar een vraaggesprekje met een trotse moeder van een niet-schrikkelbaby, met vragen van het type 'vindt u het nou jammer of juist níet dat uw baby op de 28e is geboren?' Daarna volgde nog een oproep om toch vooral te mailen of SMSsen naar het Radio1-Journaal als je vandaag jarig bent om over je ervaringen te vertellen.
Tjee. Wordt de enige publieke zender met serieuze berichtgeving nu óók al de babbelbox die hij op zondagochtend al is? (Aanrader voor iedereen die op zondag te vroeg wakker is: luister zo tussen 6 en 7 eens naar de rubriek waarin bellers mogen vertellen waar zij zich aan ergeren. Inzendingen variëren van klachten over GTST tot hondepoep, je lacht je rot. Maar dat terzijde.)