woensdag 23 januari 2008

stemmen

Ik leg Elise uit dat we na het avondeten met zijn allen even gaan stemmen, hier op de hoek in Peppelrode. Ze is een paar keer eerder mee geweest om te stemmen en ik vraag of ze nog weet wat dat is. Dat weet ze niet meer, alhoewel het vaag begint te dagen als ik vertel over het inleveren van de oproepkaart en dan een hokje rood kleuren (je bent een Amsterdammer of je bent het niet) of op een knop drukken.

Dan leg ik uit waaróm je gaat stemmen.
'Dan mogen alle grote mensen zeggen wie zij vinden dat de baas moet worden. Bijvoorbeeld van het land, of van de stad, zoals nu.'
'Mag je dan iedereen kiezen?'
'Nee, de mensen waaruit je mag kiezen, zeggen van tevoren wat zij gaan doen als je voor hun kiest. Dat doen ze in de krant of in een folder of op tv. En dan kun je bedenken wat jij belangrijk vindt. Bijvoorbeeld: de ene zegt dat-ie het belangrijk vindt dat iedereen goed naar school kan... en de andere dat iedereen makkelijk met de trein kan...'
'Of dat het belangrijk is dat iedereen goed in zijn neus kan peuteren...'

Juist ja.

CVB

De telefoon gaat. Anonieme oproep. Dat is op dit uur vrijwel zonder uitzondering een verkooppraatje. En ja hoor.

'Goedenmiddag, u spreekt met het Centraal Voorlichtingsbureau... wij zijn op zoek naar ...'
Terwijl de persoon aan de andere kant van de lijn haar scriptblurpje verder afmaakt, iets met eigenwoningbezittersonderdevijfenvijftigjaarofzeaanhetjuisteadresis, denk ik: centraal voorlichtingsbureau? Whoehahaha, laat me niet lachen. Kies een lekker indrukwekkend en serieus klinkende naam zodat de halve populatie denkt dat je het Voorlichtingsbureau voor de voeding of het Centraal Planburau of een of ander College van Bestuur bent.

Dus vraag ik eerst maar eens:
'Centraal Voorlichtingsbureau - wat ís dat eigenlijk?'
Oei.
Dát stond niet in het script.

Er volgde een onsamenhangend antwoord over samenwerkende banken en hypotheekverstrekkers die mij graag willen doorrekenen en dat ik er 25 euro mee kon winnen.

Toedeloe. Niet geïnteresseerd.

end of an era

Het einde van een tijdperk nadert.
(Deze gaat niet gepaard met bazuinende engelen of hoofdeloze ruiters overigens)

Vanochtend hoorde ik het Gijs heel duidelijk zeggen: 'Ich bent Klaar!'
Klaar.
Klaar, met een K.
De K van kaas en koekjes.
De K van komoppertje en '...krijgen we nou?'
Díe K.

Wég is de K van tomtommer en trogodil.