Met zo'n overdosis elektronica en onophoudelijk zinloos geluid om je heen moet je na een paar uur weer even resetten. Dat gaat natuurlijk nergens beter dan in het British Museum. Ik besteedde bij wijze van tegengif een paar uur tussen de roodfigurige orenkraters en de Mesopotamische reliëfs. Voor de kinderen nam ik een paar iPhone foto's van Phrygische mutsen, zodat ze konden zien dat de smurfen nog altmodischer zijn dan we al dachten. Toen kon ik met een gerust hart de rest van de middag Oxford Street afslenteren richting het Westen.
