zondag 11 mei 2008

accu leeg

Zo rond vijven stuurde ik Gijs naar boven om even een droge broek aan te trekken. Eerst hoorde ik wat gespeel en gescharrel, maar al snel werd het verrassend stil. En jawel, zoals wel vaker het geval is rond die tijd: Gijs was in slaap gevallen op zijn zitzak. Ditmaal was zijn batterijtje echter érg goed leeg, want ik heb hem ook niet meer wakker gekregen. Op al mijn suggesties en aandringen ('Gijs? Wil je wat eten? Gijs? Gekookt eitje? Gijs?') werd alleen gereageerd met hhhrrrmmmmmmmmmbl geluiden en eens lekker extra omdraaien. Het was wel duidelijk: Gijs Wilde Niet Wakker Worden. Uiteindelijk heb ik hem zojuist maar overgetild in zijn bed, waar hij tevreden tegen Aap aankroop om verder te ronken. Die accu was dus echt goed leeg.

lieve ouwe sul

Toby wordt in rap tempo ouder. Hoewel zijn vacht hem nog best staat en keurig glanst, heeft hij moeite met afstanden schatten en met correct op schoten springen. Even hulp bieden in de vorm van een kontje of voorzichtig hijsen wordt dankbaar aanvaard. Hoewel hij zo nu en dan nog de obligate pimpelmees molt alsof hij gewoon 4 is in plaats van 14, draait hij zich quasi-onopmerkzaam weg als een van de buurkatten over de schutting paradeert. Niks gezien, niks hoeven doen. Hij krijgt tegenwoordig weer full-size dieetbrokjes, de lichtgewicht versie liet hem veel te snel afvallen. Met dit warme weer ligt hij hele dagen in de schaduw te stoven. Hij wandelt kalmpjes achter me aan naar de rustige achterkant van de tuin,, zoekt een klein kaal rondje in het grasveld uit, draait drie keer om zijn as en zijgt neer. Met een diepe snuifzucht valt hij, voor de 28e keer vandaag, in slaap.

het eerste

De nieuwste trend hier heet 'wie-het-eerste'. En door beide kinderen met verve beoefend is vooral: naast het klimrek/de zandbak/de deur/de trap/de auto/de glijbaan roepen 'wie het eerste bij het klimrek/de zandbak/de deur/de trap/de auto/de glijbaan is...!'
Inmiddels is het geëvolueerd tot 'wie het eerste ikke zegt, heeft gewonnen - IKKEEEE!!!!'
Elise denkt slim te zijn en roept: 'wie het eerste ikke zegt, heeft niet gewonnen!'
Maar Gijs is niet voor een gat te vangen.
Die zegt gewoon 'wie het eerste ikke zegt, die is begonnen!'

gewenning

Met alle aanvoer van voedingsmiddelen uit alle windstreken ben je haast ontwend dat iets niet verkrijgbaar is. Al is het dan milieuverwoestend en gruwelijk duur, als je met alle geweld bosbessen wilt in de winter, kán dat wel. Maar tot mijn ontzetting waren er gisteren in meerdere winkels geen avocado's verkrijgbaar. 'Al een paar weken geen aanvoer mevrouw, misschien begin volgende week weer.' En ik had nog wel zo'n zin in avocado met truffelolie en geschaafde parmezaan! Tsss! Dat je daar oprecht teleurgesteld over kunt zijn is niet alleen decadent maar ook simpelweg verwend. De groenteafdeling ligt vol met wel 84 soorten groenten en evenzovele modellen fruit. En toch die lichte teleurstelling over dat éne product wat er niet is. Tjee.

leerzaam

De Henny-Sesamstraat-CD blijft leerzaam, ook voor ons. Wij hebben inmiddels door dat Gijs syncopatische triolen kan zingen (on-der mijn béd - on-der míjn bed ligt een groene krokodilllll) en dat Elise ook best weet wat ze voor haar verjaardag wil (morgen ben ik jarig en ik weet wat ik wil hebben...) namelijk 'diamanten en gouden munten'. Juist ja.

'dat hele kleine mannetje en die hele dikke'

'Mama!'
Elise komt de slaapkamer binnenstormen.
'Wij waren een boek van jou van vroeger aan het lezen en toen vielen er zomaar twee blaadjes uit!'
Ik vraag welk boek dan.
'Die van dat hele kleine mannetje en die hele dikke!'
Ik had werkelijk geen idee.

Beneden werd alles duidelijk. Natuurlijk. Asterix en Obelix. Als ze nou had gezegd: '...die met die snorren, die menhir en die toverdrank'...

verwennen

Moederdag met papa-op-afstand is een beetje onpraktisch. Hoewel Gijs de beste barista ooit is en Elise als geen ander de ontbijttafel kan dekken, kreeg ik toch wat koude voeten bij het idee dat die twee een poging zouden gaan doen tot zachtgekookte eitjes of met een karaf versgeperste jus de trap op zouden wankelen. Bovendien is twee weken vakantie erg lang voor kleuters om hun zelfgemaakte kadoos-met-bijbehorend-versje voor zich te houden. Wij hadden moederdag dus maar even naar voren verplaatst. Vandaag zitten we gedrieën tevreden aan het ontbijt. Écht verwennen betekent hier namelijk 'niet hoeven aankleden voor het ontbijt.' En dus zitten Gijs en Elise immens tevreden in hun pyjama's aan een boterham met chocopasta en luisteren intussen naar de Sesamstraat CD.