dinsdag 26 februari 2008

nu! nieuw!

De AH-XL waar ik nogal eens kom, experimenteert met nieuwe producten. Vorige keer hadden ze netten met een kilo rode paprika's voor maar 1,50 ofzo. Uitstekende knapperig-fris-zoete paprika's die het nog lang volhielden ook. Vandaag hadden ze netjes met een kilo kleine avocadootjes. Cocktail-avocado's, volgens het etiket. Of nee: avocado aperitivo. Nog beter. Market-your-food. Zeven zaten er in het net, en ze zijn voortreffelijk met een scheutje truffelolie en wat zout. Net een uitgelepeld bij de lunch. Ik heb me voorgenomen om nóg minder vlees te kopen en nóg meer te investeren in alle heerlijke groenten en fruit. Vandaar dat ook de eerste doos aardbeien van dit jaar alweer in de koelkast gesignaleerd is. Geen Hollandse natuurlijk, maar wel héérlijk.

singing horseman

Eindelijk, na heel veel jaren, bezit ik weer een exemplaar van de CD "The song of the singing horseman" van Jimmy McCarthy. Jarenlang had ik een cassettebandje, maar dat verwerd net als andere bandjes tot een mistig blokje ruisdrager en inmiddels misschien wel tot poeder of een plakkerige magnetische spaghetti. De CD is al jaren niet meer te krijgen, downloaden op een of andere eMule of KaZaa was niet mogelijk. Amazon kende 'm wel, maar leverde niet. Gelukkig hebben ze een tracking service. Die zoekt tegen een vooraf bepaalde prijs en houdt dat desnoods maandenlang vol. Ik vond 15 pond een aardig maximum bedrag, dat ene exemplaar dat er bleek te zijn voor 82 pond (!) heb ik laten liggen. Dat ging nou ook weer wat ver.

Tot drie keer toe vroeg Amazon me of ik mijn zoekopdracht echt wel wilde verlengen, en tot drie keer deed ik dat. En eindelijk, na 10 maanden zoeken, was het zover. Ergens in Engeland was een internethandelaar in tweedehands muziekdragers die hem wel aan me wilde opsturen voor 15 pond. En nu ligt-ie hier, het is 'm echt. Erg goed om weer te horen na zoveel jaren. Het zure van Jimmy M. is dat veel van zijn muziek veel beter is uitgevoerd door anderen dan door hemzelf. Hij heeft bij mijn weten dan ook maar 1 cd gemaakt. De meeste nummers hebben we al lang op cd's van Mary Black, Christy Moore of Maura O'Connell. Toch zijn deze ook erg de moeite waard. De muziek is opvallend zachtmoedig en kalm. Soms houdt de orchestratie het midden tussen Keltisch en Oriëntaals. Ik heb het ding onmiddellijk geript voor mijn iPod. Die raak ik alvast niet meer kwijt.

negen snurkjes en een stinger

Gijs mag dan inmiddels in staat zijn om het hele alfabet technish correct uit te spreken, gelukkig zijn er nog altijd woorden die hij niet precies treft, bijvoorbeeld omdat hij ze voor het eerst tegen komt. Vandaag zat hij tevreden in het kinderklappertje van de AH-winkelwagen, in plaats van zelf alle lokale oudenvandagen van hun steunsokken te karren met een mini-uitvoering. In zijn hand een stinger, aldus Gijs. Waarmee hij van mij alle streepjescodes mocht stingen. Eenmaal uitgestingd stonden we bij de zelfdoekassa en kregen we negen snurken. Gijs had al de hele route door de winkel de snurkjes becommentarieerd die hij overal om zich heen zag. De stinger moest in de winkel achterblijven, maar de snurkjes mochten gelukkig mee naar huis.