zaterdag 26 april 2008

oh tuurlijk

Eerst wil je meer werkenden en hogere arbeidsparticipatie van vrouwen. Daarom stimuleer je onder andere de kinderopvang, omdat de dure en schaarse opvangmogelijkheden ouders weerhouden van meer werken. En als dan een jaar of twee later blijkt dat het géld kost, draai je het net zo hard weer terug. Want dát was nou weer niet de bedoeling. Graag niet de lasten. Wat is dit voor achterlijk zwalkbeleid?

vreemd

Nederlands nieuws. Een man uit Polen liep vannacht op de snelweg en werd doodgereden door een automobilist die hem niet kon ontwijken. Reuze triest. De automobilist was... een man uit Polen. Dat is toch vreemd. Natúúrlijk is het toeval. Maar het toont wel aan dat er kennelijk enorm veel Polen rondwandelen hier in Nederland. Hoe groot zou de kans zijn dat een Nederlander in Polen doodgereden wordt door een Nederlander? En is het niet al de tweede Pool in korte tijd die omkomt door lopen op een Nederlandse snelweg?

lekker tutten

Kleuters kunnen soms van die ouwemutsenopmerkingen maken.
Gijs zegt onder het eten: "Ik denk dat ik zo na het eten lekker even een stukje ga fietsen. 't Is zulk heerlijk weer!"
Proest. Waar hij dit Annie M.G.-achtig vocabulaire vandaan heeft, is mij een raadsel, want J&J zijn hier in de ban.

Na het eten voegt hij de daad bij het woord. Hij pakt zijn fiets en rijdt van de zandbak he-le-maal naar de hosta's. Toch al gauw een meter of zeven. Daarna gaat hij met zijn zus luid gierend van de lach op de wip, onder het uitroepen van "Wij maken lol! Hahahahaha!"

Ach ja. 't Is ook zulk heerlijk weer.

uitkijk

Gijs en Elise spelen Boot.
Ze zitten op het klimrek. Gijs klimt op de touwladder en roept: "Ik ben op de uitkijk!"
Elise vraagt vanaf de schommel: "Komt er al wat aan Gijs? Komt er een haai?"
"Nee."
"Een andere boot?"
"Nee."
"Een eiland dan?"
"Nee."
"Ja maar Gijs, er moet wel íets komen hoor!"

Italië

Vandaag lijkt het wel Italië in de tuin. Aan het einde van de dag is het beter uit te houden dan in de volle zon. We eten cannelloni gevuld met knoflookgehakt, met courgette, gele paprika en tomatensaus en een roux met Belgische roodschimmelkaas en een scheutje witte wijn eroverheen. Tussen de laagjes zijn duidelijk de verse kruiden uit de tuin te proeven: salie, lavas, rozemarijn en tijm.
In het wijnrek lag nog een kadootje van een paar weken terug: een Barbera d'Asti uit het jaar 2000. Speciaal voor ons gemaakt door meneer Gianluca Morino, vertelt het etiket. De wijn is ondoorzichtig donkerpaars. Ik drink maar weinig Italianen, maar deze is erg lekker. Hoe die onmiskenbaar Italiaanse smaak heet, weet ik niet. Tijd voor een cursusje oenlogie aan de Hogere Wijnschool.

zomaar

Zomaar ineens is het zomer. Met de muren aan alle kanten, ons eigen relatief lage huis en het zuidelijke klimaat is het dan in onze achtertuin direct loeiheet. Gewoon 'in het land' schijnt het 18-20 graden te zijn, hierachter voelt het als minstens 25. Dat geeft hoop voor de bramen, aardbeien, druiven en frambozen tegen die kant van de schutting die altijd, altijd zon heeft. De twee tuindeuren staan al vanaf vanochtend vroeg open en iedereen loopt de hele dag tevreden in en uit. Poes ligt te stoven op de warme tegels en je hoort het gras bijna groeien. Het wordt alleen overstemd door het luide gezang van de merel. De beuk heeft onder invloed van het fraaie weer zijn blaadjes opgengevouwen en ziet er nu nog zacht groen en oranje uit. Over een paar weken bereikt hij zijn definitieve donkerroodbruine kleur voor de rest van het jaar.