donderdag 28 februari 2008

nifjes

Als je zo een paar weken met een andere auto hebt geleefd, ontdek je langzaamaan de kleinigheden en de eigenaardige trekjes van je nieuwe voertuig. Dat-ie, ondanks meer dan 200 kilo extra, toch een stuk lichter rijdt, zal wel komen doordat het geen zware dieseltank is maar een vederlicht benzine-danseresje. Na die maand ben ik helemaal ingesteld op de nifjes: de automatische parkeerrem, waar je gewoon even flink doorheen moet gassen, of het feit dat-ie je bij -4 graden pas na een paar straten rijden door middel van een naargeestig piepje vertelt dat het glad zou kunnen zijn. Alsof je niet al minutenlang had staan krabben op die immense voorruit. Kekke features heeft-ie ook. Wanneer je 'm in zijn achteruit zet, draait de rechterbuitenspiegel automatisch in de laagste stand, zodat je ziet hoe je rechterachterwiel nét niet de stoeprand raakt. Het nut van een automatische stand op koplampen of een regensensor is me inmiddels ook duidelijk. Wat ik nu nog moet vinden is de sneltoets om die automatische stand voor de ruitenwissers ('ruimtewissers' zegt Gijs) voor de komende paar minuten uit te schakelen. Want in de wasstraat leidde dat tot een interessante verrassing.