plofpiepers

'Albert Heijn neemt explosieve kroketjes terug' kopt nu.nl vandaag tevreden. Lekkere culisensatie. Onlangs ook al vuurwerk in de frituurpannen van Spar-klanten, dankzij een verwerkte-aardappel-product. Wat is dat met de pieper van tegenwoordig? Ik bekijk het draadmandje in de bijkeuken wat nauwkeuriger. Horen we al iets knetteren? Zacht gerommel als aankondiging van een serieuze oerknal uit het voorraadhok? Straks overal snippertjes koolhydraat tegen muren en plafonds? Het geeft een extra glansje aan deze feestelijke tijd.

Idefix

Gijs is onze Idefix. Toen de tuinman bezig was de voortuin te legen, kwam hij met een bezorgd klein stemmetje informeren of het wel goed zou komen met alle struiken en boompjes die eruit gehaald werden. In het bos vandaag en vorige week keek hij telkens sipjes bij de omgewaaide bomen die hun wortels in de lucht staken, en op mijn vraag waarom zei hij: 'Maar mama, dat is toch zíelig voor die boom?'

MediQ

Een radioreclame prijst een dienstverlener in de gezondheidszorg aan. Los van het intrusieve gekwaak op de vroege ochtend dat je wekkerradio uitstroomt als een mislukte chocoladefontein, is het vooral de inhoud die verbaast. 'Bla-die-bla-die-bla, MEDIQ, natuurlijk met een KUU.'

Hoezo, natuurlijk? De zoveelste uitwas van de trend om je bedrijf een on-naam te geven, een of ander half-herleidbaar lekker-Latijns klinkende verkreupeling van een bestaand woord. Dan een -ius, -ion of -es uitgang eraan knutselen en klaar is je nieuwe naam. Hm, eens denken. Er is vast wel iets leuks te verzinnen in mijn vakgebied. Vidiq? Klinkt corpulent. Videon? Dat maakt overduidelijk uitsluitend educatief materiaal. Vidius? Klinkt als een zwarte geest uit Harry Potter 4. Ik moet duidelijk nog wat leren op het gebied van bedrijfsnaamgeving.

helemaal Sintklaar

De intocht is gezien, na drie Sinterklaasjournalen. We hebben kruidnootjes gebakken. Natuurlijk is de lokale Sint ook helemaal voorbereid. En nu schrijft Elise haar verlanglijst. Met de BartSmit gids onder handbereik wordt een volledige A4 volgeschreven met nauwkeurige aanwijzingen. Dat gaat zover als: 'inclusief barbie pop' en 'bel je favoriete disney prinsessen'. Ze is niet te beroerd om voor Gijs ook een lijstje te maken, op zijn verzoek. Dat bestaat uit een hoogst eenvoudige serie wensen:

brantwirpak
brantwirschoenen
brantwirwagen
brantwirhandschoen

dancing rice in Yokohama

Gisteren waren we in Yokohama. Japan is vanaf de Orpheus nog geen tien minuten fietsen, dus zeer de moeite. Ditmaal niet de rijdende sushi (ik waan me altijd weer in een James Bond scene en wacht op de eerste die met stropdas verstrikt raakt tussen de schoteltjes maki en sashimi) maar de teppan yaki tafel. Het was weer heerlijk en natuurlijk ook veel te veel. De gepeperde lamsfileetjes, de reuzengarnalen en de teriyaki spiesjes worden altijd gevolgd door gebakken rijst met ei en groenten. Dat is het moment dat de rijstkorrels dansen op de hete plaat, een enorm ballet van witte springertjes.

I'm still here

Er is een oud album van Crowded House (alleen dát bezit al verraadt een rijpere geest) waar na 14 tracks een lange stilte valt. Net als je denkt 'Volgende?', hoor je ineens in spookachtige quasi-hardrock 'I'M STILL HERE, I'M STILL HERE!'

De herinnering vertelt verder nog, dat ik ooit een vriendin hielp bij haar schoonmaakbaantje. Dat vond plaats in een kast van een Wassenaarse villa, waarvan de eigenaren terug zouden komen van vakantie. Wij waren elk op een andere verdieping badkamertegeltjes aan het poetsen (in de stellige verwachting achter iedere wc-pot verloren diamanten oorbellen of manchetknopen aan te treffen) met het volume van de stereo op 30+. Tot dwars door de stilte scheurde 'AAAAAAAIIII'MMM STILLLLLL HIIIIEEEEEEEEEEEEEEEERRRRR'.

hij is leuk

illegaal

Oei. Een tante van Obama woont illegaal in de US. Dat kan in zo'n land natuurlijk ruimschoots voldoende reden zijn om niet gekozen te worden als minister president. Het is ook nogal niet niks. Tjongejonge. Zomaar een illegale tante hebben.
Nee, als bijna-machtigste-mens-ter-wereld kun je je weinig permitteren. Er hoeft maar in het nieuws te komen dat de achterneef van je buurman zijn vuilniszakken een dag te vroeg aan de straat had gezet en je volledige carrière is naar de haaien.

slaapbeer en reddingstouwtje

Gijs heeft het er maar druk mee. Op school hebben ze een goed gesprek gehad over seizoenen, en daarom komt Gijs met de mededeling dat hij een slaapbeer is. Even doorvragen leert dat hij precies weet wat dat is, een winterslaap, en na een korte uitleg aan mijn adres trekt hij zijn jas aan om in de zandbak een hol te gaan graven. Na een minuut of tien jaagt een kleine herfstbui onze dappere slaapbeer weer naar binnen, waar hij zich zuchtend aan tafel zet. 'Ik wil niet nat worden, ik wil tekenen.' Hij schetst in dertig seconden een raket, met een 'bestuurderplaats' en een lange streep daaruit. Aan de streep bungelt een handje. 'Dat is een reddingstouw, voor als er mensen los zijn gegaan in de ruimte.'

Zozo. Er gaat veel om in zo'n kleuterhoofd.

grote stapel sushi

Als je eenmaal de juiste vis-leverancier hebt gevonden, waarvan je de zalm en tonijn ook met een gerust hart rauw consumeert, dan krijg je dit. Modelbouwers aan het werk, het resultaat, en een pan vol tempura.

prachtige actie

Het Koninklijk Concertgebouworkest is jarig en geeft 10 symfoniën kado per download. Prachtige actie. Inclusief boekjes. Te vinden op http://kco.radio4.nl/

handig

"Mama, het verschil tussen jongens en meisjes is: jongens hebben een piemel."
"Klopt Gijs"
"...en dat is heel fijn."
"Oh ja? Waarom?"
"Omdat je dan heel handig kunt plassen."

de allerliefste

Als je in de leeftijdscategorie 4-10 valt, deel je de wereld in. In vakjes met Fijnste Dag, Liefste schoolvakken, Lekkerste eten en vooral: Beste Vriend(inn)en. Van de Vrienden en -dinnen van onze dochter ben ik redelijk op de hoogte, alhoewel verschuivingen in de top 3-5-10 nooit uitgesloten zijn. Van de voorkeuren van Gijs was me nog niet zoveel duidelijk. Andreas-van-de-Stampers, die hij dus maar zelden ziet, blijft nog altijd de eerstgenoemde boezemvriend, alle schoolweken ten spijt. En in de klas is wel duidelijk dat hij gecharmeerd is van Achmed-Yassin, en van die andere, grotere Gijs, en van hun bijna-naamgenoot Guus. Maar toen ik hem laatst vroeg wie hij nou de allerliefste op school vond, zei hij zonder een seconde te aarzelen: 'Elise'.

Dat maakte Elise zachtroze tot achter haar oren. En ik kon weer een paar weken tegen het elkaar-de-tent-uit-vechten-tot-je-erbij-neervalt.

Magnum

Ik had het kunnen weten. Ik heb echt gecheckt wat de inhoud van onze goede oude Christmas Pudding vorm was. 1 Liter ging erin. En ik keek met een schuin oog naar het Delia-recept, waarin allerlei combinaties van aantal en inhoud genoemd stonden, waaronder iets dat nog het meeste leek op '2x 1/2L/2 pint'. Tja, 2 pints zouden moeten passen, maar er stond dus in werkelijkheid 2 x 1.2 liter of 2 x 2 pints. Delia maakt natuurlijk VEEL. Uiteraard. Had ik kunnen weten.

Inmiddels staat de prachtige metalen bombevorm die van zichzelf al een klein pootje heeft waardoor je hem prima kunt stomen, in de grootste pan die we hebben. 6 Uur stomen, 2 maanden bewaren en geregeld doordrenken met brandy. Gaat helemaal goedkomen.

Gods eigen tomaten

De zaterdagmarkt is een gevaarlijk gebied voor mij. Ik had echt een bescheiden lijstje. En om knie-technische redenen was ik niet met de bakfiets, dus alles moest in een grote tas rondgezeuld worden. Maar er ging toch weer erg veel mee terug.

Het was rustig bij de kramen, want de aanpalende cd-zaak had een optreden van mogelijk-wel-de-echte Koos A. weten te boeken. 60% van het marktende publiek stond dus in drommen om de opengeschoven winkelpui, en ik zag in eerste instantie niet waarvoor. Mijn kennis van het Nederlandse Lied is niet zo goed dat ik 'een bossie rode rooooozen' onmiddellijk weet te plotten bij de juiste artiest, dus iemand onderweg moest me vertellen dat het om Koos ging. Toen begreep ik wel meteen waarom de reden van de samenscholing onzichtbaar was achter al die toeschouwers.

Enfin, ik had dus teveel tijd en teveel aandacht van de marktkooplui en zo kon het gebeuren dat mijn lijstje, dat er zo uitzag:

• kabeljauw met vel
• mandarijnen
• witlof
• stoofperen
• sla
• amandelschaafsel
• paddo's voor de risotto
  

...eindigde als volgt:

• kabeljauw met vel
• mandarijnen
• oh, daar ligt De Perfecte Aubergine. Ja, doet u mij maar De Perfecte Aubergine erbij...
  
• bosuitjes
• iets teveel witlof, de dagaanbieding
• een zakje bielzen en Limburgse katjes
  
• stoofperen voor twee keer, want de Gieser Wildemannen waren slecht te vinden, maar toen ik ze uiteindelijk wel zag, heb ik maar een dubbele hoeveelheid genomen
• sla
• hm, ook maar een halve kilo krenten en sultana's gemengd
• ah, er is eindelijk weer geconfijte sinaasappelschil, da's nodig voor de Christmas Pudding
• twee limoentjes erbij
• amandelschaafsel
• heej, dat zijn gedroogde zwarte kersen. Doe maar een ons. Even proberen.
• paddo's waren lekker goedkoop, dus driekwart kilo oesterzwammen en champi's - de man verzekerde dat ze best een week houdbaar zouden zijn en anders is er altijd nog het Soepalternatief
  
• half pondje groene Turkse paprikaatjes voor de lekker

...en toen stond daar een kraam met een fenomenale berg minuscule kerst-roma-tomaatjes. "Tomaatjes van Jezus, mevrouw, zo heten ze." Bied daar maar eens weerstand aan. Gods eigen tomaten liggen met zijn veertigen hier op de schaal. Minstens 20 soortgenoten al gesneuveld, en als ze het eind van de week halen, is dat een wonder op zich.

the very pink

Ik heb me echt een behoorlijke tijd afgevraagd waarom poes met roze vegen in zijn vacht rondliep - vooral op zijn pootjes. Het antwoord is duidelijk. Stoepkrijt.

soep met beest

De Sodexho is zo vriendelijk om in het bedrijfsrestaurant de diverse warme dag-gerechten te voorzien van een bordje. Daarop staat wat het is, en in kleine letters eronder of het gerecht halal is, en welke soorten dier er al dan niet in verwerkt werden. Handig voor de grote variëteit aan collega's die er rondlopen, en hun bijbehorende (di)eetwensen.

Afgelopen week was er een spannende soep. Het bordje verklaarde 'Chicken soup'. Met eronder, in hele kleine lettertjes inclusief spelfout: (with porc).

noodgeval

Gijs is druk bezig in de hal. Ik hoor wat gefrustreerde geluiden, dus ik vraag of het allemaal lukt. 'Wat doe je eigenlijk Gijs?'
'Ik doe een komkommer in mijn zak!'
Euhhhh....?
Gijs... die iedere groente wantrouwt... probeert een volledige komkommer... in zijn zak te doen?

Dan komt hij de kamer binnenstappen, met in zijn hand zijn gele bodywarmer. In de zak zit een groen houten blokje in cylindervorm. De rits van zijn zak wil maar niet dicht.
'Want kijk mama, dan heb ik in mijn brandweerjas wat te eten, als er een noodgeval is, en als ik dan honger heb.'

Ah juist. Groente: alleen in een noodgeval.

partyqueen en keukenprinses

Het feest was een succes. De dames hebben genoten, Gijs ook. Nadat ze om 18.30 waren opgehaald door hun ouders, waren wij gevloerd.

De dames met zelfversierd schort, hard kneden en meppen voor het beste deeg, Gijs slooft zich flink uit:

wie schrijft die... schrijft

Gijs heeft de kunst afgekeken. Dachten wij dat hij nooit dezelfde fascinatie voor letters zou ontwikkelen als zijn zus, die op haar 2e verjaardag het alfabet kon opdreunen, omdat hij nou eenmaal meer geboeid is door apparatuur en mechaniekjes, heeft-ie het toch maar mooi geflikt. De letters beginnen al door te sijpelen, maar vooral de interesse in het schrijven is groot. Vandaag ging hij er eens goed voor zitten aan tafel, pakte een blaadje en een potlood en schreef zonder enige hulp in sierlijke en leesbare kapitalen E L I S E.

Ergens erboven stond ook nog een verzameling karakters die met een beetje goede wil het woord G I J S zouden kunnen vormen.