sprookje

De trein rijdt langs een meer. Doet-ie elke dag.
Het meer is zwart, erboven hangt een dunne nevel. De bomen om het meer heen worden goud verlicht door de lage ochtendzon. Boven de bomen een dunne streep lichtblauw en daar weer boven een zware, donkergrijze wolkenlucht.
't Is allemaal even fraai vanuit de trein. Ook het scheepvaartverkeer op de Waal, komend vanuit het Oosten. Grote boten, in donkere silhouetten met honderden uitsteeksels. Het water in beweging. De boten gaan traag, het water snel. Inmiddels is het licht geworden.