Na uitbundige bestudering van het kruidenbed trok ik een worteltje uit de grond om te zien hoe het ermee stond. Een lichtoranje babyduimpje. Ik liet 'm aan Elise zien, die tevreden constateerde 'Een wórtel!'
Van de andere kant van de tafel kwam het verlossende commentaar van Gijs er direct achteraan. 'Is voor 'en konijn, mama!'
donderdag 30 augustus 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten