cabine

Treinen hebben vooraan bij de cabine van de machinist zo'n rottig deurtje dat onmiddellijk terugklapt als je het open duwt. De machinist aan de overzijde van het perron heeft zijn handen vol: koffie, grote tas. Hij geeft een bescheiden trapje tegen de deur. Deur open... en meteen weer dicht. Hij schopt nog eens ...en nog eens ...en telkens klapt het deurtje nog harder dicht dan het open ging. Je ziet het kleine zwarte donderwolkje boven zijn hoofd verschijnen. Hij zet zuchtend zijn tas neer. Opent de deur, stapt met één voet naar binnen, houdt de koffie zorgvuldig opzij met zijn elleboog tegen de deur, reikt naar zijn tas, valt nog nét niet tussen trein en spoor en verdwijnt naar binnen.
Hè hè... de dag kan beginnen.