Uit de bijkeuken klonk zojuist een heuse sterfscène. De wasmachine, waar we al een paar weken met zorg naar luisteren omdat-ie toch wel erg veel herrie begint te maken, klonk dit keer alsof ter plaatse de tegelvloer onder hem grommend zou opensplijten en hij in een groot diep gat met veel vlammen en verzengende hitte zou verdwijnen. "Aáááááááh" gillend -natuurlijk.
Nee. De wasmachine klonk dramatisch. Verder niets. Maar heel lang gaat-ie het niet meer uithouden. Nou heeft hij al bijna 9 dienstjaren waarvan meer dan de helft in een jong gezin achter de rug en die tellen dubbel voor witgoed, heb ik me laten vertellen.
Dus ik oriënteer me vast. Dat gaat van pas komen.
donderdag 18 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten