huurblikje

Toen we gingen dalen, was het al aardedonker. Half vijf. Welkom in het hogere noorden. Uit de lucht fijne naaldjes van sneeuw, bleef niet liggen en echt koud was het ook niet. Het huurblik is een huurblikje: een Kia Rio. Whoehahahaha - het paste wel allemaal. Dat moet gezegd worden.

Vervolgens in één lange lijn over een snelweg naar Oslo stad (uhm, snelweg? maximumsnelheid 90 km per uur in dit heerlijk lege land vol naaldwouden). Donker, zo donker dat er weinig tot niets te zien was van het omringende landschap. Zo donker dat we allebei het gevoel hadden dat het al een uur of 10 's avonds was. Niets van dat - het was spitsuur. Maar: op zondag.

Tja, en toen moest er tol betaald worden. TOL! En we hadden nog geen kroon gepind. De lokale Shell bood uitkomst, met zo'n suf omschopbaar ATMmetje waar wel degelijk biljetjes uitrolden - veel biljetjes want de gemiddelde bedragen waren allemaal in de duizenden kronen en hoewel ik zowat het laagste bedrag pinde dat er op het scherm stond (mijn omrekenmodule stond nog niet aan), bleek dat bij inspectie toch al 250 euro te zijn.

Enfin, na betaling van 20Kr. mocht het huurblikje ook de stad in. And here we are.