opsmuk

De dame aan de andere kant van het gangpad tuurt ingespannen in haar kleine spiegeltje. Bij iedere wissel ben ik bang dat ze haar mascaraborsteltje ín haar oog zal steken. Te zien aan het tasje op haar schoot heeft ze nog een indrukwekkende hoeveelheid werk, maar misschien gaat ze wel mee tot Alkmaar en in dat geval kan ze rustig verder met steeds iets nieuws uit haar voorraad zoeken en op ogen/neus/mond/elders smeren. Andere mensen scheren achter het stuur, schijnt het. In de trein hoef je tenminste niet handsfree.