F&F

Het werd tijd voor wat groene blaadjes in huis. Buiten is het nog erg kaal, ondanks de kamperfoelies en de vijf meter brede passiebloem aan de schutting. Gisteren reed ik de mobilo dus naar het tuincentrum. De afgelopen jaren hadden we nauwelijks kamerplanten omdat de potaarde steevast verdween in duplo-kiepauto's en peutermondjes, maar tegenwoordig moet het wel weer kunnen. Eenmaal in het tuincentrum was de keuze nog niet triviaal. Alles lijkend op sprieten wordt door Toby aangevroten, dus dracena's en palmachtigen, hoe fraai ook, zijn een no-go. Smalle hoge dingen, erg leuk voor de wat legere gebieden in de ruimte, vallen onherroepelijk om bij een aanvaring met een loopfiets of een stokpaard. Kleurige bloemen zijn leuk maar ook onderhoudswensend, de medinilla die we in Amsterdam wat jaren hebben gehad, liet ik dus maar staan. Het werden twee robuuste én brede types, een ficus en een fatsia.
Extra zware potten eromheen. En daar staan ze dan, elk aan één kant van de kamer, in unisono de lucht te zuiveren. F&F.