zomaar

Zomaar ineens is het zomer. Met de muren aan alle kanten, ons eigen relatief lage huis en het zuidelijke klimaat is het dan in onze achtertuin direct loeiheet. Gewoon 'in het land' schijnt het 18-20 graden te zijn, hierachter voelt het als minstens 25. Dat geeft hoop voor de bramen, aardbeien, druiven en frambozen tegen die kant van de schutting die altijd, altijd zon heeft. De twee tuindeuren staan al vanaf vanochtend vroeg open en iedereen loopt de hele dag tevreden in en uit. Poes ligt te stoven op de warme tegels en je hoort het gras bijna groeien. Het wordt alleen overstemd door het luide gezang van de merel. De beuk heeft onder invloed van het fraaie weer zijn blaadjes opgengevouwen en ziet er nu nog zacht groen en oranje uit. Over een paar weken bereikt hij zijn definitieve donkerroodbruine kleur voor de rest van het jaar.