achterstallig onderhoud

Zo neem je een paar dagen blogpauze en zo schrijf je bijna twee weken niets. Dat is het gevolg van een logerend-kind-met-vakantie, een ander kind dat daardoor toch een beetje van slag was en een paar dagen op pad zonder kinderen én zonder laptop. Dat laatste mag een unicum heten, ik moest moeite doen om me de laatste keer te herinneren zonder. Het was weldadig en ook een beetje vreemd. Vooral vanwege het bloggen: juist op een plek waar er veel vermeldenswaardig is en veel op te tekenen zonder zitten: dat is wel bijzonder. Enfin, de laatste vrije dagen van deze Pinksterperiode zijn mét laptop en mét kinderen. Helaas zónder man, gelukkig is die donderdag weer terug.