snelle jongen

Elise mag op de fiets naar school, en omdat Gijs dat dan natuurlijk óók wil, en mijn knie nog niet zo bakfiets-bestand is, gaan beide op hun eigen fiets en ik lopend ernaast. In het parkje zet Gijs de vaart erin, nog zonder ervaring met de grote gaten tussen de stoeptegels. Onderaan de lichte helling gaat het mis, en met een klassieke duikeling over zijn stuur komt hij tot stilstand. Pas als ik de fiets van het hoopje woedende Gijs af til, komt hij overeind. De schade is beperkt tot een schaafplek op zijn voorhoofd. 'Wat ging jij hard!' zeg ik. 'Ja,' zegt Gijs, 'ik leek wel Bliksem McQueen he mama?' 'Nou en of, maar... je hóeft niet zo hard hoor. Fiets maar rustig verder.' 'Nee mama,' zegt Gijs, 'ik fiets heel hárd verder. Want ik ben Bliksem McQueen.'

Zucht. Mánnen.