Zoals Het Hoort

Sinds lang weer eens een ochtend Zoals Het Hoort. Zoals Er Meer Zouden Moeten Zijn. Wakker om 8 uur, spontaan. De kinderen werden ook net wakker. Zagen er fris en fit en vrolijk uit, gingen uit zichzelf naar de wc, vroegen keurig of ze de tv aan mochten doen, dronken een glas water en aten een doosje rozijnen. Ik vertrok met een kop koffie en de kiloknaller-zware Volkskrant naar boven. Ik reken ditmaal op geen enkele onvolkomenheid als ik weer beneden kom. Geen poezen-ondergesmeerd-met-tandpasta. Geen volledige keukeninhoud op de salontafel. Geen Gijs balancerend op een rijdende bureaustoel die 'even wilde voelen' aan de messen van de (hoog opgehangen) staafmixer. Geen gifmengsels met toiletreinigers en handzeep. Ik ga er van uit dat ze beide nog braaf op de bank naar MegaMindy kijken zodra ik de trap af kom. Het helpt vast, om erop te vertrouwen.