excuses

Britten zijn niet alleen meesters van de small talk, maar ook van het omstandig excuseren voor vermeende onbeleefdheden van allerlei soort. De meneer aan de Waitrose kassa, die twee dames voor mij helpt, vraagt bij het zien van 4 pint-sized blikjes lager om een age proof. Ze zien er inderdaad nog tamelijk vers uit (de dames - aan het bier is niets bijzonders op te merken), en de sticker op de kassa verontschuldigt zich óók al: 'Excuseer ons buitengewoon ontzettend als we misschien uw legitimatie vragen wanneer u eruit ziet alsof u mogelijk jonger dan 21 bent. Wellicht.' (Maar dan in één keurige compacte Engelse zin).
Tegen de dames bij de balie zegt de meneer nog maar eens: 'I really am very sorry, but it is the law, you know.' Ze kopen toch de ene citroen en laten het fourpackje achter.
Als hij, tijdens het afrekenen van mijn fles Viognier (ik zie er -kennelijk- niet uit als mogelijk jonger dan 21), aan zijn collega vraagt om het bier mee terug de winkel in te nemen, voelt hij zich genoodzaakt zich bij mij te verontschuldigen omdat hij tijdens het afrekenen met iemand anders sprak. Daarna haast hij zich om me uitgebreid te bedanken voor het gepast betalen - '...because it does save me the thinking at this time of day - it is my senior day, you know.'