knuffelkomkommers

De tuin heeft ons uitstapje van een week of vier wel goed doorstaan. Met dank aan buurman J die het gras maaide, ziet alles er tamelijk welvarend en luscious uit. De passiebloem - inmiddels 14 meter lang en 2 meter hoog en dat alles uit twee stammetjes - probeerde wel de overkant van de tuin te halen, maar de tentakels waren niet langer dan 3 tot 4 meter. Daarmee red je het niet naar de schuur. Bovendien hebben we alles bruutweg afgesnoeid, vele prachtige slingers vol bloemen en knoppen zo de groenkliko in. Niets aan te doen, woekeren wordt direct de kop in gedrukt.
De moestuin is weer in beweging. De kruiden doen wat je van ze zou verwachten (salie: beetje treurig kijken, lavas: hier en daar een geel blad, thijm: zo onzichtbaar mogelijk muurbloempje spelen, bieslook: hoe sprieterig kun je zijn?, rozemarijn: kijkt blij en vermenigvuldigt zich). De dille is tot mijn verrassing weer gaan groeien. De pas gezaaide courgettes hebben geresulteerd in enkele planten, waarbij in een van de planten tenminste drie courgetjes te zien zijn. De braam groeit, de framboos groeit én produceert vruchtjes, weliswaar nog compleet oneetbaar en groen maar ze zítten er wel.
De grote verrassing was de knuffelkomkommer. Zijn tub deelt hij met wat kerstomaten (ik geloof dat ik in een onbewaakt ogenblik wel eens tegen Elise heb verteld dat die pot een 'saladeplant' bevat...) die leuk meedoen en hier en daar een nog knalgroen tomaatje hebben hangen. De komkommer werkt onverstoorbaar door aan oogst. En we hebben zelfs al geoogst, drie snacksize komkommertjes, en er hangen er nog zeker 15 aan te komen. Wat een geweldig ding! Hoera voor de knuffelkomkommer!