trommel met wit, trommel met bont

Sinds zaterdag wilde de behoorlijk oude wasmachien (van een C-merk) niet meer. Hij liet zelfs de laatste was niet los. Wassen deed-ie wel, maar leegpompen, ho maar.
Toen we na lang proberen de oester openwrikten, plensde er een liter of wat aan water naar buiten. Gauw weer dichtgeklapt en opgedweild. Het vergde wat gepruts, maar uiteindelijk hadden we dan toch het ding uit en open en de was, die kletsnat was en inmiddels behoorlijk muf rook, eruit.

Gisterenmiddag stond ik voor een gesloten deur bij de Lovely Laundry in Daniel Street. Dicht, twee dagen maar liefst, vanwege de installatie van nieuwe waterleidingen. Moet ook gebeuren natuurlijk, maar helaas net nu. Tijd voor een andere wasserette had ik niet, en de Spruce Goose, om de hoek van ons oude huis, is weliswaar onderweg naar school, maar véél te ver om die vele kilo's wegende natte was naartoe mee te slepen.

Vandaag ben ik dus alsnog op pad gegaan, met een krat behoorlijk naar natte herdershonden meurende kletsnatte was en en passant dan ook maar een grote blauwe IKEA tas vol nog droge was. Het werd de Widcombe Launderette, een toonbeeld van ongezelligheid en TL-buizen, zonder bankje en met uitsluitend onuitnodigende mededelingen aan de muur, verpakt in plastic mapjes met omgekrulde randjes. Toen ik met hulp van de lokale news agent en Lenny's Coffee voldoende munten van £1 en 20p bijelkaar had geschraapt, mocht mijn was verdeeld over twee industrial-size machines een paar pretpark-rondes draaien. Helaas waren de machines van het merk IPSO-wash allemaal bezet, dus ik moest het doen met de SpeedQueen en de coinamatic.

Naast 7 industriële wasmachines stonden er ook 4 reusachtige gasdrogers, waardoor het aangenaam warm was, maar er hing een licht gasluchtje. Van dat typische Engelse aardgas, dat krijgt een net iets andere geurstof dan het Nederlandse gas mee. Naast mij stond een meneer met drie drogers tegelijk in gebruik - duidelijk een frequent bezoeker. Toen zijn eerste machine piepte, opende hij de deur en begon 40 paar donkerrode rugbysokken maat 43-47 te sorteren.
Ik zag Gijs' bottenshirt, Elises lievelings-roze-jurkje en minstens 20 onderbroeken tevreden tumblen. Na een dik uur kon ik met een gigantische berg droge was weer naar huis.