zondag 9 januari 2011

sinaspaardje

Gijs en Elise kijken Narnia. Prince Caspian. Zo'n film met gevechtsscenes met mythische dieren van dito proporties. Er worden vele pijlen geschoten dwars door harnassen, er sneuvelen miljoenen grassprieten en af en toe mietert er een paard in een kuil. En net als ik vroeger vindt Elise dát het zieligst van allemaal. Al die arme paarden. Sielug.

En net als mijn vader vroeger tegen mij zei, zeg ik nu tegen mijn dochter: "Ach, die paarden vinden dat helemaal niet erg joh, die krijgen gewoon een sinaspaardje"

Waarschijnlijk is het nog waar ook, en hebben paarden die voor dit soort films worden opgeleid, de grootste lol in 'omzichtig gaan liggen en weer overeind komen met woest gehinnik".

2 opmerkingen:

WD zei

Het aardige is dat oma en kleinkinderen in dezelfde tijd genieten van de Narnia-verhalen.
Het vreemde is dat opa zich absoluut niets kan herinneren van sinaspaardjes. Terwijl zijn geheugen toch nog redelijk vitaal is.Is hier misschien sprake van enige verwarring?
WD

Anoniem zei

Het waren natuurlijk de speciale "sinasprilletjes" die een oplossing waren bij alle pijntjes. En voor paarden waren er
"dierensinasprilletjes".
Hoe zielig het ook was, na zo'n pilletje was het een stuk minder erg.
mam