mooi

Ik houd niet zo van die programma's die meesurfen op hoe mensen lang-verloren familieleden al dan niet terugvinden. Melodramatisch geneuzel met een digibeta tape erbovenop. Maar ik kijk nu naar een stukje waar ik eigenlijk alleen maar inzapte omdat het over Noorwegen ging.

En daar is een man. Over de 80, en de langgezochte vader van iemand uit Nederland. Hij legt uit wat hij verwacht van het leven. Dat hij terugkijkt, in rust. De man straalt aan alle kanten de rust en de berusting uit. Dat hij elke dag geniet, zegt hij, en dat hij vrede heeft met dat zijn capaciteiten verminderen. Het is een prachtig stukje, waarbij je je adem inhoudt. En dan ontmoet deze man voor het eerst in zijn leven zijn zoon. Van wie hij het bestaan niet wist. Daarna is het alleen nog emotie-tv, maar tot dat moment is het even een stukje echte mensen gevangen in beeld en geluid. Zo wil ik het ook wel maken. Knap gevangen.