zondag 16 december 2007

KL6034

Net als naar Oslo hadden we ook nu weer het gevoel zowat de enige Nederlanders in een overigens compleet afgeladen toestel te zijn. Meer beenruimte, dat mocht ook wel, want wat is 9 uur weer een lekker eind...

En dan kom je aan op Mumbai International Airport. En daar ruikt het rokerig, daar is het warm. Daar is het een chaos. Eerst door immigration, vergelijkbaar met die van de USA maar zonder de vragen en de vingerafdrukken. Bagage van de band, het was er allemaal. Door een overijverige douanemeneer uit de groene rij geplukt: 'wat is dat?' 'equipment, statieven, lampen...' '...dat mag u niet zomaar invoeren.'

Sta je daar bij de rode rij (ach, elke dag een first time en vandaag was rijkelijk gevuld met firsts), tassen open, uitnodigingsbrieven tevoorschijn halen, uiterst beleefd uitleggen, nog eens uitpakken - en toen mochten we dan toch verder.

In de chaos die daarop volgde, stonden 763 drivers te wachten op hun vracht. De onze stond er ook tussen. Ravi: de komende drie dagen onze chauffeur, werd onmiddellijk vergezeld door 1, 2, 3 vrienden en bekenden die auto's tegenhielden, het karretje langs kuilen en randjes voerden en all in all vooral rondhingen in onze buurt.

Geen opmerkingen: