hapje muur

Ik hoop niet dat ik ooit door welke omstandigheid dan ook gedwongen word een soyazuivel-only dieet te volgen om in mijn calciumintake te voorzien. Het kan me nog steeds niet bekoren. Albert bracht vorige én deze week een bakje soya-yoghurt mee, en ik heb het eens aan een smaaktest onderworpen. Je moet zo'n product natuurlijk onbevooroordeeld tegemoet treden, net zoals je alcoholvrij bier vooral niet moet drinken ter vervanging van een pilsje maar eerder als een soort alternatieve frisdrank. Jammergenoeg bracht het vooral de herinnering terug aan mijn studentenbijbaan in een natuurvoedingswinkel. De winkel was leuk, de soyazuivel vond ik niks. En nog steeds heeft iedere hap een distincte gemalen-karton nasmaak. Het romige zuurtje van goede zuivel ontbreekt. De cruesli kan dat niet verhullen, en zelfs de textuur klopt niet helemaal. Jammer, Yofu. Als na de eerstvolgende kernramp de koeien allemaal groen licht geven in het donker, beperk ik me wel tot cashewnootjes en broccoli. En af en toe een hapje muur.