Na de grote tuin-opschoning anderhalf jaar geleden had ik een paar vierkante meter ingeruimd voor eetbare spullen. Meest succesvol daar waren de rozemarijn (een struik waar je u tegen zegt, ik heb er al eens een derde deel afgehaald voor anderen die hun eigen exemplaar maar niet grootgebracht kregen) en de oregano (die zich door de hele tuin heeft verspreid en werkelijk overal opduikt: onder de Japanse esdoorn, rondom de Catalpa's en zelfs vlak voor de doorgang naar de schuur, zich tussen tegels en randjes doorwringend). Minder overlevingsgezind was de peterselie. Die deed gewoon niets. Te warm op de plek waar hij stond, denk ik. Salie had het niet zo naar zijn zin, de lavas en bieslook komen nu ineens wel weer op. De aardbeien in de tuin woekeren als een dolle, maar het zijn ofwel wilde, ofwel goed-getemde-maar-geen-vruchtdragende exemplaren.
Gisteren dus naar het tuincentrum geweest om wat aanvullingen te regelen. Gijs mocht mee, met Aap in zijn kleine roze minibuggy. Reuzehandig, maar dat merkte ik natuurlijk pas toen ik vanwege de zaterdagdrukte in het weiland 100 meter verderop mocht parkeren en langs het dijkje naar de ingang liep, terwijl het overige verkeer voorbijzoefde. Op zo'n moment lijkt het namelijk alsof iedereen ineens rijdt in proleterige SUV's die niet minder dan 45 kunnen.
We kochten een mooie nieuwe salieplant, nog even bedenken of die op dezelfde plaats moet als de oude. Tijm ontbrak nog ernstig in het assortiment, dus een gewone en een citroentijm erbij. Die laatste verspreidde op weg naar huis in de auto het aangename parfum van een beschaafde mannenlijn. Dan een compleet bed aardbeien, zo te zien dit keer écht getemd en écht vruchtdragend, een frambozenstruik en een braamstruik (ben benieuwd of we daar dit jaar al van zullen kunnen eten) en een pakje bladselderijzaad. De voortuin moet het doen met 50 gladiolenbollen: niet voor consumptie bestemd.
zondag 20 april 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten