jusqu'à huit

Ook hier spreken de vinken Frans. Hoog in de beuk, die zoals elk jaar laat is met zijn knoppen en blaadjes, zit een vink vreselijk hard zijn best te doen. Zijn vinkenslag buitelt door de tuin. Ti-ti-ti-ti-ti-ti-tiiii ...suskewiet! Tegen de felblauwe lucht is hij bijna niet te zien, zo klein en minstens acht meter hoog. De tuin maakt zich op voor de lente. De witroze knoppen van de clematis staan op springen. De triffids, die elk jaar eind maart uit de aarde tevoorschijn komen, zijn op sommige plekken alweer uitgevouwen tot hosta-bladen, en de overhangende kersentakken hebben al hun bloesems verloren en zitten vol knapperige frisgroene blaadjes. Nog even en de Japanse esdoorn doet ook alles open, en dan is het wachten tot de passiebloem aan zijn eindeloze bloeiseizoen begint. Tot die tijd vermaakt de vink ons met zijn vinkenslag - jusqu'à huit!